بررسی سهم مرگ‌ومیر قابل‌اجتناب در بهبود امید زندگی کشور طی سال‌های 95-1385

Abstract

تاریخ دریافت:1400/03/25 تاریخ پذیرش: 1400/05/02

مقدمه: مرگ‌ومیر قابل‌اجتناب یکی از شاخص‌هایی است که تأثیرگذاری و کارایی سیاست‌های بهداشتی را در جامعه نشان می‌دهد، بر همین اساس، این مطالعه در تلاش است تا سهم مرگ‌ومیر قابل‌اجتناب در بهبود امید زندگی کشور طی سال‌های 95-1385 را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. روش کار: داده‌های علل مرگ بر حسب سن و جنس از سامانه ثبت و طبقه‌بندی علل مرگ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اخذ شده و پس از تصحیح بدثبتی و کم ثبتی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین با کاربرد روش تجزیه (Decomposition Method)، سهم گروه‌های سنی و علل مرگ قابل‌اجتناب و سایر علل مرگ در افزایش امید زندگی محاسبه شده است. یافته ها: یافته‌های این مطالعه نشان داد که مرگ‌های قابل‌اجتناب به ترتیب باعث 3/1 سال و 2/1 سال افزایش امید زندگی بین 0 تا 74 سال زنان و مردان کشور طی سال‌های 1385 تا 1395 شده است. مرگ‌های قابل‌اجتناب سنین سالمندی سهم مهم‌تری در افزایش امید زندگی دو جنس داشته است و از بین علل مرگ، سکته قلبی با رقم 8/0 سال برای زنان و 7/0 سال برای مردان علت اصلی بهبود این شاخص در کشور بوده است. نتیجه‌گیری: علت بیشتر مرگ‌های قابل‌اجتناب بیماری‌هایی است که می‌توان از طریق درمان از آن‌ها پیشگیری کرد. اما ازآنجاکه سرمایه‌گذاری در درمان اقتصادی نیست، سرمایه‌گذاری در مراقبت‌های پیشگیرانه در جلوگیری از مرگ‌ومیر مؤثرتر و سودمندتر است.