مدل‌سازی محاسباتی دارورسانی با تزریق داخل صفاقی برای درمان درگیری‌های صفاقی سرطان

Abstract

شیمی‌درمانی با تزریق داخل صفاقی یکی از روش‌های امیدبخش برای درمان متاستازهای صفاقی ناشی از سرطان تخمدان یا روده است که استفاده از آن به همراه جراحی سایتوریداکتیو نتایج بسیار خوبی را برای درمان موارد خاصی از این بیماری نشان داده است. با این وجود نفوذ دارو به تومور در این روش بسیار محدود است و نیاز به بررسی بهتر این روش شیمی‌درمانی به منظور رسیدن به یک فهم بهتر از دلایل این عمق نفوذ کم وجود دارد. بدین منظور در مقاله پیش رو یک مدل عددی برای بررسی انتقال دارو در تزریق داخل صفاقی توسعه داده شده است. با استفاده از این مدل ابتدا توزیع فضا-زمانی غلظت داوری آزاد، متصل‌شده و واردشده به سلول سرطانی محاسبه شده است. سپس با محاسبه درصد عمق نفوذ دارو(W_(1⁄2)%) و کسر سلول‌های کشته شده (FK) میزان اثربخشی درمان ارزیابی شده‌است. نتایج شبیه‌سازی برای یک تومور با قطر 10 میلی‌متر پس از 60 دقیقه درمان نشان داد دارو تنها در ناحیه محدودی در مرز بیرونی تومور در دسترس است. مقادیر FKو W_(1⁄2)% بعد از 60 دقیقه از شروع درمان به ترتیب %2/1 و%4/11 به دست آمد که نشان از ضعیف بودن بازدهی این روش درمان دارد. یافته‌های این مقاله می‌تواند به منظور دستیابی به بینش عمیق‌تر در مورد مکانیزم‌های انتقال دارو به تومور در تزریق داخل صفاقی در مطالعات عددی و تجربی آینده مورد استفاده قرار گیرد.