نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنبیل پور, مقصودfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, عباسfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T14:56:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T14:56:59Z
dc.date.available1400-12-14T14:56:59Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T14:56:59Z
dc.date.issued2021-09-01en_US
dc.date.issued1400-06-10fa_IR
dc.identifier.citationنبیل پور, مقصود, صادقی, عباس. (1400). تأثیر هشت هفته تمرینات تداومی هوازی با شدت متوسط بر سطوح IL-1β و IL-13 بافت عضله‌ی نعلی رت‌های نر مدل دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 21(3), 129-138.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6006-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/881527
dc.description.abstractهدف: یکی از پیامدهای بیماری دیابت افزایش التهاب است که تحت تأثیر انجام تمرین‌های ورزشی نیز قرار می‌گیرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات تداومی هوازی بر پاسخ اینترلوکین 1 بتا (IL-1β) و اینترلوکین 13 (IL-13) در رت‌های نر مدل دیابتی است. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی حیوانی بالینی- مداخله‌ای 36 سر موش ویستار در 3 گروه با تعداد مساوی کنترل (C)، دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (D)، و دیابت با تمرین (D+T)) در یک برنامه‌ی تمرینی 8 هفته‌ای و هفته‌ای 5 جلسه تمرین تداومی با شدت متوسط (در ابتدا، هرجلسه 10 دقیقه با سرعت10 متر در دقیقه و در روز پایانی 55 دقیقه باسرعت 26 متر در دقیقه) در قالب یک طرح تک عاملی پس‌آزمون قرار گرفتند. سطوح IL-1β و IL-13 در بافت عضله‌ی نعلی به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. از آزمون‌های آماری ANOVA One way- و تعقیبی شفه برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: القای دیابت سبب افزایش معنی‌دار IL-1β وIL-13 (001/0≥P) و اعمال مداخله تمرینات تداومی نیز سبب کاهش معنی‌داری سطوح IL-1β در رت‌های دیابتی گردید (02/0=P). ولی در میزان IL-13 در گروه D+T نسبت به گروه D تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (985/0=P). نتیجه‌گیری: بر طبق نتایج این تحقیق، تأثیر تمرینات هوازی احتمالاً به‌صورت تأثیر مثبت بر کاهش شاخص پیش التهابی IL-1β و عدم تأثیر بر شاخص ضدالتهابی IL-13 در موش‌های دیابتی است. با این حال تأیید قطعی این نتایج، تحقیقات بیشتری را در این زمینه می‌طلبد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectالتهابfa_IR
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectاینترلوکین یک بتاfa_IR
dc.subjectاینترلوکین 13fa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر هشت هفته تمرینات تداومی هوازی با شدت متوسط بر سطوح IL-1β و IL-13 بافت عضله‌ی نعلی رت‌های نر مدل دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم اجتماعیfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue3
dc.citation.spage129
dc.citation.epage138


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد