رابطه بین دوسوگرایی در ابراز هیجان و حمایت اجتماعی با پیروی از درمان در بیماران مبتلا به سرطان

Abstract

زمینه و هدف: سرطان بیماری مزمن شایعی است که منجر به واکنش‌های روان‌شناختی متعددی در مبتلایان به این بیماری شده و بر واکنش‌های افراد در برابر نشانه‌های جسمانی بیماری و پیروی از درمان در بیماران تأثیر می‌گذارد. از این رو هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین دوسوگرایی در ابراز هیجان و حمایت اجتماعی با پیروی از درمان در افراد مبتلا به سرطان بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی پیش بین است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام بیماران مبتلا به سرطان (بر اساس تشخیص آنکولوژیست)، مراجعه کننده به مراکز درمانی دزفول در ماه‌های فروردین تا تیر سال 1399 تشکیل می‌دادند. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 206 نفر (زن و مرد)، مبتلا به هر یک از انواع سرطان از جامعه مذکور بودند که به روش نمونه‌گیری متوالی انتخاب شدند و پرسشنامه‌‌های ویژگی‌های دموگرافیک و دوسوگرایی در ابراز هیجان و مقیاس‌های حمایت اجتماعی و پیروی از درمان را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین متغیر دوسوگرایی در ابراز هیجان با متغیر پیروی از درمان (184/0- r=)، (05/0P≤) رابطه منفی معنی‌دار وجود دارد و بین متغیر حمایت اجتماعی با پیروی از درمان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد )022/0(r=. همچنین متغیر دوسوگرایی در ابراز هیجان در مجموع 3 درصد از پیروی از درمان در مبتلایان به سرطان را پیش بینی می‌کند (034/0=R2). نتیجه‌گیری کلی: تغییرات هیجانی که بیماران مبتلا به سرطان در طول مراحل مختلف تشخیص تا درمان و حتی پس از آن تجربه می‌کنند، همچنین طولانی و پیچیده بودن روند درمان و عوارض ناشی از درمان و بیماری، می‌تواند بر پیروی از درمان در بیماران مؤثر باشد. حمایت اجتماعی نیز ممکن است از طریق متغیرهای واسطه‌ای بر پیروی از درمان تأثیر بگذارد.