مقاله علمی – پژوهشی: همبستگی بین غلظت برخی فلزات سنگین در رسوبات و جمعیت ماکروبنتیک بنادر جنوب شرقی دریای خزر (بندر ترکمن و بندر فریدونکنار)

Abstract

در سال‌های اخیر بزرگ بی مهرگان کفزی، ساکن رسوبات اثرات ناشی از آلودگی‌های محیطی را به صورت تغییر در تنوع یا تراکم خود منعکس می کنند، به همین دلیل در مطالعات پایش زیستی بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. عملیات نمونه‌برداری به ‌مدت یک سال (1395) و طی چهار فصل بهار (اوایل اردیبهشت)، تابستان (اواخر مرداد)، پائیز (اواخر آبان) و زمستان (اواخر بهمن) از رسوبات سطحی بنادر جنوب شرقی دریای خزر (ترکمن، فریدونکنار) انجام شد. در هر نیم خط، نمونه‌های رسوب از لایه سطحی از 3 عمق متفاوت 5، 10 و 15 متری با نمونه‌بردار گراب ون وین[1] انجام شد. نمونه‌های رسوب توسط دستگاه [2]ICP-OES (مدل Varian Vista -MPX) طبق استاندارد (D5258-92,2013 ASTM) برداشت شدند. جهت ارزیابی تنوع، غالبیت و غنای ماکروینتوزها منطقه مورد مطالعه از شاخص شانون وینر، شاخص غنای گونه‌ای و شاخص مارگالف استفاده شد.‌کمترین شاخص شانون وینر در فصل بهار (63/0) در فصل تابستان(25/0) ودر فصل پاییز (54/0)‌، فصل زمستان (37/0) در ایستگاه فریدونکنار، کمترین شاخص مارگالف در فصل بهار در (45/0) در فصل تابستان (25/0) و در فصل پاییز (46/0) ودر فصل زمستان در ایستگاه فریدونکنار (28/0) به دست آمد. در مطالعه حاضر، تراکم ومیزان شاخص‌های شانون و مارگالف در ایستگاه‌های و فصل‌های مختلف با هم اختلاف معنی‌داری داشتند (05/0>p) و نشان دهنده تغییرات زمانی و مکانی در ساختار جوامع بنتیک در منطقه می‌باشد می‌توان نتیجه گرفت که بنادر جنوب شرق دریای خزر از نظر میزان تنش و آلودگی در حد متوسط است .

[1] Van Veen Grab

[2] Coupled Plasma-Optical emission Spectrometer