مقاله علمی – پژوهشی:‌ بررسی کمی و کیفی بچه‌‌ماهیان خاویاری تا زمان رهاسازی در رودخانه سفیدرود

Abstract

میزان صید ماهیان خاویاری در سواحل ایرانی دریای خزر طی دو دهه اخیر کاهش بسیار شدیدی یافته است. یکی از راه‌های احیاء ذخایر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، رهاسازی بچه ماهیان به رودخانه‌‌های منتهی به دریای خزر می‌‌باشد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی کمی وکیفی بچه‌‌ماهیان خاویاری رهاسازی شده به رودخانه سفیدرود که شامل: ازون برون (Acipenser stellatus)، تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و تاسماهی شیپ (Acipenser nudiventris) بودند، شاخص‌های رشد، درصد فراونی وزنی، نرخ رشد، ضریب چاقی، متوسط رشد روزانه، درصد بازماندگی بچه ماهیان رهاسازی شده طی سالهای 97-1396 مورد بررسی قرار گرفتند. میزان رهاسازی بچه ماهیان خاویاری در سال 1396 از این مرکز، 1865506 عدد بوده که تاسماهی ایرانی با3/69 درصد و میانگین وزنی 01/1±3/2 گرم، ازون‌‌برون با4/23 درصد و میانگین وزنی 06/1±34/2 گرم و تاسماهی شیپ با 3/7 درصد و میانگین وزنی56/2±61/5 گرم بوده است و در سال 1397، 1609448 عدد بچه ماهی خاویاری که تاسماهی ایرانی با 68 درصد و میانگین وزنی 75/0±65/1 گرم، ازون‌‌برون با 5/25 درصد و میانگین وزنی 4/1±68/2 گرم، تاسماهی شیپ با 5/6 درصدومیانگین وزنی 34/4±60/11 گرم بود. با توجه به آنالیز همبستگی پیرسون، تعداد روزهای پرورش در دو گونه از تاس‌‌ماهی ایرانی و ازون‌‌برون رهاسازی شده طی سال‌‌های 97-1396 به رودخانه سفیدرود با ضریب رشد، ضریب چاقی، نرخ رشد ویژه و سرعت رشد روزانه در انتهای دوره پرورش ارتباط منفی و مستقیم معنی‌داری داشت (05/0p<). همچنین میانگین رشد روزانه و نرخ رشد ویژه سال 1397 در مقایسه با سال 1396 در تاس‌‌ماهی ایرانی و ازون برون دارای اختلاف معنی‌دار (05/0p<) و در ازون‌‌برون بیشتر از بچه تاس‌‌ماهی ایرانی بوده است.