مقایسه اثر شدت‌های مختلف تمرین هوازی بر بیان فاکتورهای رونویسی E2F1 و E2F4 در بافت کبد موش‌های صحرایی نژاد ویستار

Abstract

هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر سه شیوه‌ی تمرینات MIT، HIT، HIIT بر بیان ژن­های بیان ژن­های E2F1و E2F4 در بافت کبد رت­های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش: بدین منظور 32 سر رت نر نژاد ویستار با میانگین سنی 8 هفته و وزن 33 ± 237 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (CO)، تمرین با شدت متوسط (MIT)، تمرین پرشدت (HIT)، تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) تقسیم شدند و مقادیر بیان ژن­های E2F1 و E2F4 در آن­ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری در بیان ژن E2F1 در بافت کبد رت‌های نر ویستار میان گروه HIT نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد. ضمناً اختلاف معنی داری میان گروه های MIT و کنترل مشاهده شد (003/0 =P). مقایسه بین گروهی با آزمون تعقیبی نشان داد که اختلاف معنی‎داری میان گروه‌های HIT و گروه‌های MIT، HIIT و کنترل وجود ندارد (به ترتیب 977/0 =P، 917/0 =P، 093/0 =P). بررسی آزمون تعقیبی در گروه‌های تمرینی نشان داد که اختلاف معنی‌داری در بیان ژن E2F4 میان گروه‌هایMIT و گروه‌های HIT، HIIT و کنترل وجود ندارد (به ترتیب 977/0 =P، 721/0 =P، 202/0 =P). از سویی دیگر تفاوت معنی‌داری بین گروه HIIT نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (به ترتیب 022/0P=). نتیجه گیری نهایی: به طور کلی نتایج نشان داد که بین ٣ شیوه MIT،HIT وHIIT بر بیان ژن E2F1 و E2F4 در بافت کبد رت­های نر نژاد ویستار تفاوت معناداری وجود ندارد. ولیکن بین گروه های تمرینی با کنترل تفوات معنی­داری وجود دارد.