بهبود عملکرد اندوتلیال متعاقب تمرینات هوازی هرمی منظم در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: سلول­های اندوتلیال عروقی نقش اصلی در حفظ هموستاز قلبی عروقی دارند . بیماری دیابت به علت عوارض عروقی موجب اختلال در عملکرد اندوتلیال می شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی هرمی بر میزان اتساع وابسته به جریان (FMD) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهرستان زابل، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (سن: 94/6±70/38 سال؛ شاخص توده بدن: 77/1±10/29 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (سن: 52/7±45/40 سال؛ شاخص توده بدن: 67/1±09/28 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 8 هفته، 3 جلسه در هفته و در 3 اینتروال با سیستم هرمی بود. در اینتروال اول تمرین با 50-35 درصد ضربان قلب ذخیره، اینتروال دوم با 65-50 درصد ضربان قلب ذخیره و در اینتروال سوم با 80-65 درصد ضربان قلب ذخیره اجرا شد. برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد (05/0 ≥ P). یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی داری (001/0 > P) در فشار خون سیستول و دیاستول و افزایش معنی داری در FMD و VO2max نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که سیستم هرمی هوازی یک سیستم تمرینی موثر بر عملکرد قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.