اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و نشخوار ذهنی زنان مبتلا به سرطان

Abstract

زمینه و هدف: یک از مباحث مطرح در روانشناسی نحوه واکنش افراد به بیماری­های جسمانی است که می­تواند آسیب­های همه جانبه­ای برای فرد داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و نشخوار ذهنی زنان مبتلا به سرطان در شهر شیراز صورت گرفت. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون 2 گروهی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مراجعه‌کننده به بنیاد سرطانی‌های امید بیمارستان نمازی و شهید فقیهی شهرستان شیراز بود که به صورت نمونه‌گیری در دسترس 50 نفر در محدوده سنی ۱۸ تا ۶۰ سال در 2 گروه ۲۵ نفره گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در ابتدا در هر 2 گروه پرسشنامه افسردگی بک و نشخوار ذهنی نولن هوکسما و مارلو اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی ۱۲جلسه 90 دقیقه­ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. به منظور بررسی اثر متغیر مستقل بر وابسته از تحلیل کواریانش استفاده شد. یافته‌­ها: نتایج نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای وابسته به صورت معناداری در گروه­­های آزمایش و کنترل متفاوت است (001/0= p؛ 105/6 = F). بر اساس نتایج اجرای متغیر مستقل باعث شد تا هر دو متغیر افسردگی (001/0≥ p) و نشخوار ذهنی (001/0≥ p؛) کاهش یابند. نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج نشان می‌دهد رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی و نشخوار ذهنی افراد مبتلا به سرطان مؤثر است، لذا بکارگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می­تواند در بهبود علائم افسردگی و روانی در بیماران مبتلا به سرطان مفید واقع شود.