ارتباط اثربخشی مربیان با خلاقیت فردی ورزشکاران

Abstract

زمینه و هدف: مربیان نقش اساسی در تربیت ورزشکاران ماهر و حصول اهداف تیمی و بهبود عملکرد ورزشکاران دارند؛ لذا هدف این تحقیق بررسی ارتباط اثربخشی مربیان با خلاقیت فردی ورزشکاران بود. روش کار: روش تحقیق توصیفی همبستگی بود که با استفاده از معادلات ساختاری انجام شد. ورزشکاران زورخانه­ای به تعداد 396 نفر که در تمام رده‌های سنی مسابقات سال 1398 شرکت نمودند پرسشنامه‌های دموگرافیک، مقیاس اثربخشی مربیان (فلتز، 1999) و پرسشنامه خلاقیت فردی (عابدی، 1363) را تکمیل کردند. این داده­ها با استفاده از روش­های آمار توصیفی و استنباطی مانند آزمون کشیدگی و چولگی و تحلیل مسیر (مدل­سازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم­افزارهای SPSS و Lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج نشان داد، اثربخشی مربیان به صورت کلی بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران تأثیری نداشت. همچنین در بین مؤلفه‌های اثربخشی مربیان فقط مؤلفه اثر بخشی استراتژی­های رقابت بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران تأثیرگذار است و سه مؤلفه استراتژی رقابت، تمرین و آموزش و توسعه صفات شخصیتی بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران اثرگذار نیست. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می­شود مربیان شاغل در ورزش­های زورخانه­ای با اتحاذ شیوه تصمیم­گیری مناسب به ارتقاء اثربخشی مربیان و خلاقیت ورزشکاران پرداخته که از این طریق و با توجه به اینکه در ورزش­های زورخانه­ای فضایل اخلاقی جایگاه بالایی دارند، می­توانند موفقیت­های بیشتری را به ارمغان آورند.