تدوین مدل پیش‌بینی اضطراب رقابتی ورزشکاران تیم‌های ملی بر اساس ذهن آگاهی با میانجی‌گری سرسختی روانشناختی

Abstract

زمینه و هدف: متغیرهای ذهن آگاهی و سرسختی روانشناختی نقش مؤثرتری در پیش­بینی اضطراب رقابتی ورزشکاران دارد، می­تواند در ارائه راهکارهایی برای جلوگیری از عواقب نامطلوب مرتبط با اضطراب ورزشی مؤثر باشد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی مدل پیش بینی اضطراب رقابتی بر اساس ذهن آگاهی با در نظر گرفتن نقش میانجی سرسختی در ورزشکاران تیم‌های ملی بود. روش‌ کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه ورزشکاران گروه‌های ملی انفرادی و تیمی در سال 1398 بودند. تعداد افراد نمونه 300 ورزشکار بود که بر اساس ملاک‌های ورود و خروج پژوهش و به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سرسختی کوباسا (1989)، پرسشنامه ذهن آگاهی پنج وجهی (2006) و مقیاس اضطراب رقابتی مارتنز و همکاران (1990) بودند. داده‌های گردآوری شده با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که مدل پیش‌بینی اضطراب رقابتی بر اساس ذهن آگاهی با در نظر گرفتن نقش میانجی سرسختی بر اساس داده‌های تجربی از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین اثر مستقیم و غیرمستقیم ذهن آگاهی بر اضطراب رقابتی ورزشکاران مورد تأیید قرار گرفت (05p<). همچنین سرسختی به‌طور مستقیم بر اضطراب رقابتی ورزشکاران اثر می‌گذارد (05p<). نتیجه‌گیری: به طور کلی یافته­های پژوهش حاضر اهمیت و ضرورت توجه به متغیرهای واسطه­ای ذهن آگاهی را به عنوان عوامل اثرگذار با اضطراب رقابتی در ورزشکاران مطرح ساخت. با شناسایی این سازه­های روان­شناختی به عنوان متغیرهای واسطه­ای در ورزشکاران می­توان گامی مؤثر در پیشگیری از پیامدهای نامطلوب در مسابقات ورزشی برداشت.