طراحی مدل پیشرفت مسیر شغلی بر اساس الگوی مدیریت دانش در سازمان تأمین اجتماعی مازندران

Abstract

زمینه و هدف: پیشرفت مسیر شغلی مناسب با توجه به الگوی مدیریت دانش برای کارکنان در بسیاری از سازمان‌ها از قبیل سازمان تأمین اجتماعی حائز اهمیت بوده، لذا این تحقیق با هدف طراحی مدل پیشرفت مسیر شغلی بر اساس الگوی مدیریت دانش در سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران انجام گردید. روش کار: جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش متشکل از کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران بود. حجم نمونه آماری از طریق جدول کرجسی مورگان تعداد 269 نفر، به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسش نامه مسیر پیشرفت شغلی شاین (2006) و مدیریت دانش همتی (1389) استفاده گردید. میزان پایایی این دو پرسش نامه با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 75/0 و 78/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم­افزارهای SPSS نسخه 20 و pls3 استفاده شد و سطح آلفا 05/0 ≥p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مقدار t همه مسیرهای بین عامل‌های تحقیق برابر و بزرگ تر از 58/2 می‌باشد. در نتیجه بین عامل‌های اصلی و زیرعامل‌های‌شان در مدل مفهومی- تحلیلی پژوهش رابطه معنی‌داری وجود دارد و نیز نتایج نشان داد که برازش مدل کلی پژوهش مناسب و قوی است. نتیجه‌گیری: به طور کلی این گونه می‌توان بیان کرد که بین پله اول مسیر پیشرفت شغلی با پله دوم مسیر پیشرفت شغلی، بین پله دوم مسیر پیشرفت شغلی با پله سوم مسیر پیشرفت شغلی و بین پله سوم مسیر پیشرفت شغلی با پله چهارم مسیر پیشرفت شغلی کارکنان از دیدگاه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران، در مدل مفهومی - تحلیلی مسیر پیشرفت شغلی رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود دارد.