بررسی میزان اثر بخشی تزریق داخل عضلانی گاز اوزون-اکسیژن در عضلات پاراورتبرال در مقایسه با لیزر پر توان در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی

Abstract

هدف: یکی از شایع ترین علل کمر درد مزمن تنگی کانال نخاعی می باشد. این اختلال در افراد مسن شایع است. از روش های درمانی برای تنگی کانال نخاعی می توان به جراحی، لیزرتراپی، اوزون تراپی، فیزیکال تراپی و نیز دارو درمانی نام برد. باتوجه به اینکه تا کنون مطالعه ای جهت مقایسه لیزر تراپی و اوزون تراپی انجام نگرفته است این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی تزریق داخل عضلانی گاز اوزون در عضلات پاراورتبرال در مقایسه با لیزر پرتوان در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی کمری انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بود که بیماران مراجعه کننده به کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی که مبتلا به تنگی کانال نخاعی بودند در سه گروه لیزر تراپی، اوزون تراپی و دارو و فیزیکال تراپی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از درمان از پرسشنامه معتبر SSSQ جهت جمع آوری و نتیجه درمان استفاده می شود. پس از جمع آوری داده ها توسط نرم افزار spss25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره درد و علائم نوروایسکمیک، فعالیت فیزیکی و رضایت بیماران از مداخله انجام شده بلافاصله بعد از درمان (0.04=p)، 4 هفته بعد از مداخله (0.001=p) و 8 هفته بعد از مداخله (0.001=p) از نظر آماری تفاوت معناداری داشت. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که لیزرتراپی و اوزون تراپی در برابر دارو و فیزیکال تراپی به تنهایی در کاهش درد و علائم نوروایسکمیک بیماران و نیز بهبود فعالیت فیزیکی بیماران موثر بود اما بین دو روش لیزر تراپی و اوزون تراپی در مدت زمانی که بیماران مورد بررسی قرار گرفتند تفاوت معناداری مشاهده نگردید.