بررسی سهم راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان و ناگویی هیجانی در پیش‌بینی مؤلفه های سردرد در مبتلایان به میگرن

Abstract

زمینه و هدف: میگرن یک بیماری شایع، دردناک و ناتوان­کننده است. بنابراین شناسایی عوامل مرتبط با میگرن جهت کاهش مشکلات مرتبط با آن ضروری است. از اینرو هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی مولفه­های سردرد بر اساس راهبردهای نظم­دهی شناختی هیجان و ناگویی هیجانی در مبتلایان به میگرن بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مبتلا به میگرن شهر اصفهان در سال 1397 بود که تعداد 100 نفر از آنان از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به مقیاس شاخص‌های سردرد، مقیاس تنظیم شناختی هیجانی(CERQ) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو(FTAS -20) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-23 و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان و ناگویی هیجانی و زیرمقیاس­های آن با مولفه­های سردرد (نمره کلی سردرد و همچنین شدت، پریشان کنندگی، تعداد دفعات و متوسط طول مدت سردرد) در مبتلایان به میگرن رابطه وجود دارد ‏(01/0>‏P). همچنین راهبردهای نظم­دهی شناختی هیجان (خود سرزنشگری، دیگر سرزنشگری، تمرکز بر فکر نشخوارگری، فاجعه نمایی، کم‌اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد برنامه‌ریزی) به ترتیب با ضرایب بتای 498/0، 304/0، 383/0، 540/0، 581/0-، 473/0-، 525/0-، 540/0- و 410/0- و ناگویی هیجانی و مولفه­های آن (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر برون مدار) نیز به ترتیب با ضرایب بتای 544/0، 55/0، 47/0 و 33/0 پیش‌بینی کننده‌های معنادار مولفه­های سردرد در مبتلایان به میگرن بودند ‏(01/0>‏P). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می­توان با ارائه آموزش­های مناسب، به افزایش راهبردهای نظم­دهی شناختی هیجان و کاهش ناگویی هیجانی و به موازات آن، به بهبود مولفه های سردرد در افراد مبتلا به میگرن کمک نمود.