مدل یابی ساختاری ادراک درد در افراد مبتلا به نشانگان درد مزمن عضلانی اسکلتی بر اساس سیستم بازداری رفتاری: با میانجی‌گری فاجعه سازی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده

Abstract

strongچکیده/strongbr nbsp;br strongزمینه/strong strongو هدف/strongstrong:/strongدردهای مزمن و به‌ویژه دردهای عضلانی اسکلتی شیوع بالایی دارند و می‌توانند ابعاد کیفیت زندگی و سلامتی بیمار و اطرافیان آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند؛ بنابراین پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطه سیستم بازداری رفتاری با ادراک درد با در نظر گرفتن نقش میانجی‌فاجعه سازی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده در افراد مبتلا به نشانگان درد مزمن صورت گرفت.br nbsp;br strongروش بررسی:/strong در این مطالعه توصیفی همبستگی تعداد 270 نفر بیمار مبتلا به روش در دسترس انتخاب شدند و با پرسشنامه‌های استاندارد نظام های مغزی رفتاری ویلسون و گری (2003)، ادراک درد شده ون کورف (1990)، فاجعه سازی درد سالیوان و همکاران (1995) و حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت و همکارانش (1998) را تکمیل کردند. داده‌های جمع‌آوری‌شده در نرم‌افزارهای آماری span dir=LTRSPSS20/span و span dir=LTRPLS3/span با روش‌های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.br nbsp;br strongیافته ها:/strong یافته‌ها نشان دادnbsp; فاجعه سازی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده به‌طور معناداری رابطه بین سیستم بازداری رفتاری را با دردادراک شده میانجیگری می‌کند. بین سیستم بازداری رفتاری با دردادراک شده رابطه معنادار مستقیم وجود داشت(05/0span dir=LTRP/span).span dir=LTR/spanbr nbsp;br strongنتیجه گیری:/strong یافته های این مطالعه اهمیت نقش واسطه متغیرهای روانی و اجتماعی را در کنار درد ادراک شده نشان می‌دهد و نشان‌دهنده این موضوع است که تأثیر متغیرهای مختلف بر شدت درد یک رابطه خطی نیست.br nbsp;