ارتباط ترس، نگرش و آگاهی با رفتارهای پیشگیری کننده از کووید-19 در دندانپزشکان

Abstract

سابقه و هدف: دندانپزشکان به سبب ماهیت شغلی، تماس نزدیک با بیماران و مواجهه با ریز قطرات در معرض ابتلا به بیماری‌های تنفسی مانند کووید-19 هستند. یکی از مهمترین متغیرهای روانشناختی موثر بر اجرای منظم رفتارهای بهداشتی پیشگیرانه، ترس است. بنابراین، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط آگاهی، ترس و نگرش با رفتارهای پیشگیری کننده از کووید-19 در دندانپزشکان می باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای، 190 نفر از دندانپزشکان شهر تهران وارد مطالعه شدند. داده‌ها به روش خود ایفا و توسط سوالات دموگرافیک، مقیاس 8 سوالی ترس از کووید (دامنه 8 تا 16)، مقیاس 8 سوالی نگرش (دامنه 8 تا 40)، مقیاس 15 سوالی آگاهی (دامنه 0 تا 15) و پرسشنامه 12 سوالی عملکرد پیشگیری کننده از کووید (دامنه 12 تا 60) گردآوری شدند. یافته­ ها: تنها 24/74% دندانپزشکان درباره کووید-19 آموزش رسمی دریافت کرده بودند. میانگین نمره عملکرد دندانپزشکان نسبت به پیشگیری از کووید برابر با 7/6±‌52/2 و رضایت‌بخش بود. ولی وضعیت رفتارهایی مانند تهیه مواد ضدعفونی و ماسک بیماران، تهویه منظم هوا و ضد عفونی سطوح به ترتیب در 38/95%، 17/37% و 16/32% از دندانپزشکان مشاهده شد. عملکرد پیشگیرانه همبستگی معنی‌داری با ترس (0/05>p، 0/427=r)، نگرش (0/01>p، 0/305=r)، آگاهی (0/01>p، 0/276=r) و سابقه شغلی (0/05>p، 0/108=r) داشت. همچنین، متغیرهای مذکور 63% واریانس عملکرد پیشگیرانه را پیش‌بینی کردند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه عملکرد کلی دندانپزشکان نسبت به رعایت پروتکل‌های پیشگیری کننده از کووید-19 رضایت‌بخش بود. همچنین، بین آگاهی، ترس و نگرش با عملکرد پیشگیرانه ارتباط معنی ‌دار گزارش شد.