تحلیل نتایج برنامه خطرسنجی بیماری ‌های قلبی و عروقی

Abstract

سابقه و هدف: خطرسنجی یکی از مهم‌ ترین راهکارها در تخمین میزان احتمال ابتلا به بیماری‌ های قلبی و عروقی و کنترل عوامل خطر ابتلا است. در ایران، نیمی از کل موارد مرگ و 79% موارد مرگ ناشی از بیماری‌ های غیر واگیر به بیماری‌ های قلبی عروقی نسبت داده می‌شود. این پژوهش با هدف تحلیل نتایج برنامه خطرسنجی بیماری قلبی و عروقی در استان مازندران انجام شد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی در سال 1398 بر روی 600 نفر از مراجعین به مراکز جامع سلامت دو شهرستان نور و محمودآباد در استان مازندران انجام شد. ابزار گردآوری داده ‌ها یک چک ‌لیست شامل عوامل خطر مورد بررسی در سامانه سیب بود. آماره‌ های توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد و همچنین آزمون ‌های آماری تحلیلی نظیر کای ‌دو، رگرسیون و آنالیز واریانس با استفاده از نرم ‌افزارSPSS نسخه 19 استفاده شد. یافته­ ها: شیوع عوامل خطر بیماری ‌های قلبی و عروقی شامل سابقه ابتلا به دیابت، سابقه ابتلا به فشارخون بالا، چاقی، کلسترول بالای خون، سابقه خانوادگی دیابت و بیماری ‌های قلبی به ترتیب برابر 36/5%، 45/5%، 42/3%، 34/8%، 23/5% و 10% بود. چهار متغیر سن، سابقه ابتلا به دیابت و فشار خون بالا و سطح کلسترول خون به طور معنی ‌داری با سطح خطر ده ‌ساله ابتلا به بیماری قلبی و عروقی ارتباط داشتند. با افزایش یک سال سن، سطح خطر ده‌ ساله به میزان 15% (0/001>p)، در افراد با سابقه ابتلا به دیابت 7 برابر (0/001>p) و در افراد با سابقه ابتلا به فشارخون بالا نسبت به سایر افراد 83% افزایش یافت (0/022p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در استان مازندران، چهار متغیر سن، سابقه ابتلا به دیابت و فشار خون بالا و سطح کلسترول از شایعترین عواملی می باشند که با سطح خطر ده ساله ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی ارتباط دارند.