اثر آنتی اکسیدانی مونته ‌لوکاست بر آسیب حاد ریوی ناشی از لیپو پلی ساکارید در سگ

Abstract

سابقه و هدف: آسیب حاد ریه، با تجمع نوتروفیل ها در ریه، ادم بینابینی و آسیب دیدگی اپیتلیوم آلوئول مشخص می‌شود. لیپو پلی ساکارید (LPS) موجب بروز پاسخ التهابی و آزاد شدن گونه های اکسیژن فعال و آسیب سلولی و بافتی ریه می‌شود. با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در عفونت ها و از طرفی اثبات خواص آنتی اکسیدانی مونته لوکاست در مطالعات متعدد، در این مطالعه اثر مونته ‌لوکاست بر آسیب حاد ریوی ناشی از لیپو پلی ساکارید (به عنوان مدلی از عفونت) در سگ بررسی گردید. مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی 20 قلاده سگ سالم (نژاد بومی از هر دو جنس نر و ماده و میانگین 20 کیلوگرم وزن) به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول مونته ‌لوکاست خوراکی (mg/kg 1)، گروه دوم داخل وریدیLPS (g/kgµ 0/1)، گروه سوم مونته ‌لوکاست یک ساعت قبل از LPS و گروه چهارم مونته ‌لوکاست یک ساعت بعد از LPS را دریافت کردند. لاواژ برونکو آلوئولار و خون گیری در زمان صفر و 1/5 ساعت پس از شروع آزمایش انجام شد و میزان مالون دی آلدئید، فعالیت کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در سرم و مایع لاواژ با کیت اندازه گیری شد. یافته­ ها: LPS به طور معنی داری میزان مالون دی آلدئید را افزایش (از 10/5 به 139/8 میکرومول رسید) و فعالیت کاتالاز (از 0/018 به 0/007 میکرومول رسید) (0/0001=p)، گلوتاتیون پراکسیداز (از 259 به 76/5 نانومول رسید) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (از 0/41 به 0/04 نانومول رسید) را نسبت به زمان صفر کاهش داد. این تغییرات به وسیله مونته لوکاست به طورمعنی داری تعدیل شد (0/02p≤) . نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مونته ‌لوکاست می تواند دفاع آنتی اکسیدانی را در برابر آسیب حاد ریوی ناشی از LPS تقویت کند.