تأثیر خاکپوش شنی بر میزان رواناب و کنترل فرسایش سطح آبگیر

Abstract

افزایش جمعیت، گرم شدن زمین، تغییر الگوی بارش و کاهش آن باعث شده که مسئله آب و خاک به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌های بشر امروز باشد. از روش‌هایی که می‌تواند تا حدودی مشکل مذکور را حل نماید مدیریت منابع آب و خاک در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشد. پوشاندن سطح خاک با مصالح طبیعی نفوذپذیر علاوه بر کاهش فرسایش آبی و بادی می‌تواند میزان تبخیر از سطح خاک را کاهش دهد و باعث افزایش ذخیره رطوبت و ماندگاری بیشتر آن در خاک شود. در این پژوهش تأثیر پوشش شنی به ضخامت پنج سانتیمتر بر روی میزان رواناب و فرسایش خاک بررسی و مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که پوشش شنی رواناب را از 14/5 لیتر بر مترمربع به 24/4 لیتر بر مترمربع و فرسایش را از 4/97 گرم بر مترمربع به 37/9 گرم بر مترمربع در طول دوره آماربرداری (دو سال) کاهش می‌دهد نتیجه اینکه پوشش شنی باعث کاهش فرسایش و تخریب خاک در اثر عوامل محیطی و فیزیکی ازجمله درجه حرارت، باد و ضربات قطرات باران می‌شود و علاوه بر کاهش فرسایش باعث کاهش تبخیر و رواناب، افزایش رطوبت و ماندگاری بیشتر آن در خاک می‌شود که این مسئله در مدیریت حفاظت آب و خاک از اهمیت بسزایی برخوردار می‌باشد.