بررسی اثر پوشش کاسپی بر استحکام شکست پرمولرهای درمان‌ریشه شده‌ ماگزیلا با کامپوزیت مستقیم

Abstract

سابقه و هدف: در این مطالعه، اثر پوشش کاسپی بر استحکام شکست پرمولرهای درمان ریشه شده ماگزیلاری ترمیم شده با کامپوزیت مستقیم، بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 84 دندان پرمولر ماگزیلاری سـالم کشیده شـده به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. در هر 3 گروه، درمان ریشه انجام شد و طراحی حفره دسترسی به‌صورت MO (Mesio-occlusal) با حفظ مارژینال ریج دیستال صورت گرفت. درگروه اول، کاسپ‌های باکال و پالاتال و در گروه دوم، کاسپ پالاتال ریداکت شد. در گروه سوم کاسپی ریداکت نشد. تمامی دندان‌ها با کامپوزیت رزین ترمیم شدند و توسط دستگاه اینسترون تحت نیروی فشاری به نحوی قرار گرفتند که نیرو هم زمان به هردو کاسپ با سرعت ثابت 5/0 میلی‌متر بر دقیقه وارد شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار 16SPSS آنالیز شد. یافته‌ها: مقاومت به شکست(میانگین±انحراف‌معیار) گروه‌های1-3 به‌ترتیب1/06±3/4، 1±7/2 و0/84±2/56 مگاپاسکال بود. میانگین اثر پوششی کاسپی بر استحکام در گروه اول نسبت به گروه دوم و سوم به‌طور معناداری بالاتر بود(0/05P<). شکستگی‌های بالا یا در حد CEJ (Cementoenamel junction) (مطلوب) در سه گروه به‌ترتیب 23 (82/1 درصد)، 25 (89/3 درصد) و 27 (96/4درصد) بود و اختلاف معنی‌داری در نوع شکست بین سه گروه وجود نداشت. استنتاج: هنگام ترمیم دندان‌های پرمولرماگزیلاری درمان ریشه شده با کامپوزیت مستقیم، در مواردی که یک سطح پروگزیمالی درگیر است، در صورت طراحی حفره MO/DO و ریداکت هردوکاسپ باکال و پالاتال با حفظ مارژینال ریج سالم، دندان‌ها استحکام شکست بالاتری دارند.