بررسی اثر حساس‌کنندگی پرتویی تولمتین در درمان رادیوتراپی بر روی سلول سرطان کلون انسانی HT-29

Abstract

زمینه: رادیوتراپی یکی از روش‌های درمان سرطان است.اگرچه مقاومت به اشعه و ایجاد سمیت در سلول‌های نرمال استفاده از رادیوتراپی را در بعضی موقعیت‌های آناتومیکالی خاص محدود می‌کند، با این حال همراه با رادیوتراپی استفاده از موادی که حساسیت به اشعه را بر سلول‌های سرطانی افزایش داده و در عین حال سمیت سلولی بر سلول‌های نرمال نداشته باشند، می‌تواند مفید باشد. هدف هدف این مطالعه بررسی اثر حساس‌کنندگی پرتویی تولمتین در درمان رادیوتراپی بر روی سلول سرطان کلون انسانی HT-29 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، سلول‌های سرطان کلون انسانی HT-29 در گروه‌های مختلف تحت تابش 4 گری اشعه ایکس و داروی تولمتین (با غلظت‌های 75 ، 100 و 150 میکرومولار) قرار گرفتند و با روش ارزیابی میکرونوکلئوس و شاخص تقسیم هسته‌ای، با یکدیگر و با گروه کنترل مقایسه شدند. اثر سیتوتوکسیسیته با شاخص تقسیم هسته‌ای و ژنوتوکسیسیته سلول‌ها با روش ارزیابی تعداد میکرونوکلئوس‌ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در گروه دریافت‌کننده اشعه ، تعداد میکرونوکلئوس‌ها در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش پیدا کرد.در گروه دریافت کننده تولمتین با غلظت 75 و 100 میکرو مولار نیز همچنین تعداد میکرونوکلئوس‌ها در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت.در کلیه گروه‌های تیمار شده با تولمتین که اشعه نیز دریافت کرده‌اند افزایش معنی‌داری در تعداد میکرونوکلئوس‌ها مشاهده شد که این افزایش در غلظت‌های 100 و 150 میکرومولار محسوس‌تر بود. در همین حال تولمتین در غلظت‌های مورد مطالعه در شاخص تقسیم هسته‌ای تغییری ایجاد نکرد. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تولمتین دارای اثر حساس‌کنندگی پرتوی بر سلول‌های سزطان کولون انسانی HT-29 است که این اثر به غلظت تولمتین وابسته است. علاوه بر آن تولمتین واجد اثر سیتوتوکسیسیته بر رده سلولی مذکور نیست.