مقایسه اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود بر تنظیم هیجان در زنان آسیب دیده از خیانت همسر

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود بر تنظیم هیجان در زنان آسیب دیده از خیانت همسر بود. روش کار: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی همراه با پیش آزمون ـ پس آزمون با پیگیری است. جامعه تحقیق شامل کلیه زوجین درگیر با مسیله خیانت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی ایرانمهر در سال 99 در رشت و حجم نمونه شامل 40 زوج (80 نفر)که با استفاده از جدول کوهن با اندازه اثر 0/89 و توان آزمون 0/84 برآورد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم هیجان گرانفسکی و کرایج (2001)استفاده شد و جلسات زوج درمانی هیجان مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود به مدت 16 جلسه 4 ساعته (هر درمان یک جلسه دو ساعته) و به صورت هفتگی و جداگانه برای هر زوج اجرا گردید پس از گذشت سه ماه از جلسات درمان جهت سنجش اثر ماندگاری درمان، زوج ها در یک جلسه پیگیری نیز شرکت کردند داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مرکب همراه با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو روش درمانی بر افزایش تنظیم هیجانی زوجین اثرگذار است اما بین زوج درمانی هیجان مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود بر تنظیم هیجان تفاوت معنی داری وجود ندارد (P=0/218 ، F=1/57) نتیجه گیری: استفاده از هر دو رویکرد درمانی در مراکز مشاوره برای کمک به زوج های ناسازگار جهت بهبود و کاهش مشکلات زناشویی، افزایش رضایتمندی به ویژه در زوج های آسیب دیده از خیانت بسیار اثرگزار است.