بررسی میزان بیان miRNA-138 در سرطان سلول سنگفرشی مری و ارتباط آن با پارامترهای کلینیکی در جمعیت بیماران ایرانی

Abstract

زمینه: سرطان سلول سنگفرشی مری هفتمین بدخیمی شایع و کشنده در جهان است که شیوع بالایی در ایران دارد. پیش آگهی سرطان مری ضعیف بوده و بقای ۵ ساله بیماران ناچیز است. با وجود مطالعات صورت گرفته بر روی این سرطان، هنوز مکانیسم دقیق آن مشخص نشده است. لذا بررسی عوامل مولکولی دخیل در این بیماری برای یافتن راههای تشخیصی و درمانی اهمیت دارد. در این رابطه تغییرات miRNAها در سرطان مری نشان داده شده و کاربرد آنها به عنوان بیومارکرهای تشخیصی سرطان مری مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف: در این مطالعه میزان بیان miRNA-138 در بافت توموری و بافت نرمال مجاور مورد ارزیابی قرار گرفته است. مواد و روش ها: برای انجام این پژوهش که در آزمایشگاه دانشگاه پیام نور در سال 1399 انجام شد، تعداد 35 نمونه بافت توموری سرطان مری و بافت نرمال مجاور از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران جمع آوری شد. سپس استخراجRNA انجام شده و میزان بیان miRNA-138 در نمونه های بافتی با روش real time RT-PCR ارزیابی شد. همچنین رابطه بین تغییرات بیان miRNA-138 با پارامترهای کلینیکی بیماران نیز بررسی گردید. یافته ها: بر اساس نتایج، بیان miRNA-138 در بافت توموری سرطان مری بطور معنی داری نسبت به بافت نرمال کاهش یافته است (05/0P<). همچنین ارتباط معنی داری بین کاهش بیان miRNA-138 در بافت توموری با درجه تمایز تومورها و وضعیت متاستاز آنها مشاهده است (05/0P<). نتیجه گیری: کاهش بیان miRNA-138 در سرطان سلول سنگفرشی مری نشاندهنده نقش این تغییر اپی ژنتیکی در سرطانزایی مری می باشد. لذا کاربرد miRNA-138 بعنوان یک بیومارکر مولکولی بالقوه برای شناسایی و پیگیری سرطان مری می تواند مد نظر قرار گیرد.