بررسی جذب زیستی یون سرب (II) از محلول‌های آبی با استفاده از جلبک پادینا آسترالیس

Abstract

مقدمه یکی از مهمترین یون‌های فلزی که مضرات زیادی برای محیط زیست و موجودات زنده به‌خصوص انسان دارد، یون سرب است. یکی از روش‌های موثر جهت سرب از محلول‌های آبی، استفاده از جاذب‌های زیستی می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش جذب زیستی سرب (II) از محلول‌های آبی با استفاده از جلبک قهوه‌ای پادینا است. مواد و روش­ها جلبک پادینا جمع‌آوری شده از سواحل بوشهر، در آون با دمای7۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۴ ساعت خشک و سپس آزمایشات جذب در مقادیر مختلف pH(2-9)، زمان تماس (15-150) دقیقه به فاصله 15 دقیقه یکبار و مقادیر مختلف بیومس (2-1/0) و غلظت اولیه محلول (10-50) میلی‌گرم برلیتر و همچنین ایزوترم جذب انجام شد. یافته­ها نتایج نشان داد که کارایی حذف یون سرب بر روی بیوجاذب پادینا با افزایش دوز بیوجاذب افزایش و با افزایش غلظت اولیه محلول کاهش می‌یابد. کمترین میزان درصد حذف یون سرب (ІІ) مربوط به زمان 15 دقیقه (22 درصد) و بیشترین میزان، مربوط به زمان 120 تا 150 دقیقه (72 درصد) بود. بیشترین میزان درصد حذف یون سرب (II) مربوط به غلظت 10 میلی‌گرم بر لیتر (92 درصد) بود. همچنین با افزایش pH کارایی حذف افزایش و در نهایت در6 = pH به حداکثر می‌رسد. داده‌های حاصل از بررسی ایزوترم جذب نشان داد که مکانیسم جذب یون سرب (II) بر بیوجاذب پادینا به‌خوبی از ایزوترم لانگمویر پیروی می‌کند. نتیجه­گیری بیومس پادینا به عنوان یک جاذب ارزان و با امکان آماده‌سازی در شرایط مختلف می‌تواند به عنوان یک جاذب در حذف یون سرب (II) از محلول‌های آبی مورد استفاده قرارگیرد.