بررسی ارتباط بین برخی از شاخص‌های آنتروپومتریکی با فاکتورهای آمادگی جسمانی ورزشکاران پسر 11 تا 17 سال شهر کرمانشاه

Abstract

مقدمه امروزه از شاخص­های آنتروپومتریکی و فاکتورهای آمادگی جسمانی به منظور استعدادیابی و ارزیابی میزان آمادگی جسمانی ورزشکاران استفاده می­شود بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین برخی از شاخص­های آنتروپومتریکی با فاکتورهای آمادگی جسمانی ورزشکاران پسر 11 تا 17 سال شهر کرمانشاه می­باشد. مواد و روش­ها جامعه آماری کلیه پسران ورزشکار شهر کرمانشاه بودند که از بین آن‌ها 100 نفر به صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ارزیابی‌های شاخص‌های آنتروپومتریکی: وزن، قد (ایستاده و نشسته)، محیط بازو در حال استراحت و انقباض، محیط ساق پا، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن و آزمون­های فاکتورهای آمادگی جسمانی شامل: سرعت با آزمون 100 متر، چابکی با آزمون 9×4، توان هوازی با آزمون 1500 متر و آزمون انعطاف­پذیری اندازه­گیری شد. یافته­ها نتایج نشان داد بین وزن بدن، شاخص توده بدن، درصد چربی و دور کمر بدن با آزمون­های آمادگی جسمانی همبستگی معکوس معنی­داری وجود داشت؛ همچنین، بین میزان قد (ایستاده و نشسته)، دور ساق پا، دور بازو با آزمون انعطاف­پذیری، توان بی­هوازی ارتباط معنی­داری وجود نداشت؛ درحالی‌که بین قد ایستاده، قد نشسته و دور ساق پا با آزمون چابکی ارتباط معکوس و معنی­دار اما با آزمون سرعت ارتباط مثبت و معنی­دار مشاهده شد. نتیجه­گیری براساس نتایج مطالعه حاضر، میزان آمادگی جسمانی با افزایش شاخص­های آنتروپومتریک (وزن بدن، شاخص توده بدن، درصد چربی و دور کمر بدن) کاهش می­یاید؛ درنتیجه مربیان برای بهبود شاخص­های آنتروپومتریک آموزش صحیح و اطلاعات مناسب تغذیه ورزشی ارائه نمایند؛ همچنین مربیان می­توانند از شاخص­های آنتروپومتریکی و فاکتورهای آمادگی جسمانی به‌منظور استعدادیابی ورزشکاران مستعد استفاده‌کنند.