انتخاب بهترین روش توسعه فضای سبزآبی با رویکرد احیاء و توسعه رودخانه های شهری براساس روش AHP

Abstract

مقدمه: رویکرد برنامه­ریزی و مدیریت شهری در شهر سبز، به عنوان یک بخش ضروری و جامع­نگر از استراتژی­های شهری برمبنای مدیریت اکولوژیکی و با تطبیق شاخص­های زیست محیطی، به دنبال پایداری اکولوژیکی و به تبع آن پایداری شهری است. روش­: در این مقاله روش­های مختلف توسعه زیرساخت سبزآبی با رویکرد احیاء و توسعه رودخانه­های شهری، با یک سیستم پشتیبانی تصمیم­گیری چند معیاره (MCDM) با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) ارایه شده است. یافته­ها: با توجه به تعیین معیارهای شش­گانه و گزینه­های ارائه شده، معیار " افزایش سطح بصری سبز­آبی­ رودخانه­های شهری" دارای اهمیت بیشتری بوده و همچنین "چشم­اندازهای رودخانه دینامیک" بهترین گزینه برای توسعه فضای سبز­آبی تعیین گردید. نتیجه­گیری: نتایج خروجی نرم‌افزار EC بر اساس محاسبات صورت گرفته با ارائه نمودارهای شاخص تأثیرگذار در انتخاب توسعه فضای سبزآبی با رویکرد احیاء رودخانه­های شهری ارائه می گردد. این نتایج برآیند نظر پرسش‌شوندگان بوده و اهمیت هر یک از شاخص‌های شش­گانه را بیان می‌کند. نتیجه نهائی برای انتخاب بهترین شاخص، گویای این است که از دیدگاه پرسش‌شوندگان " افزایش سطح بصری سبزآبی رودخانه های شهری" دارای بیشترین اهمیت نسبی برای توسعه فضای سبزآبی با رویکرد احیاء رودخانه­های شهری است. از جمله دلایل علاقمندی پرسش‌شوندگان به این موضوع می‌توان به مزایای مد نظر ایشان در خصوص این معیار اشاره نمود. عموماً چشم انداز طبیعی و زیبا از مهم­ترین خواسته­های هر شخص برای استفاده از فضای شهری می­باشد. به طور خاص " مشاهده طبیعت " اولین و مهم ترین خواسته بینندگان و استفاده کنندگان از محیط­های مفرح شهری است به شرطی که مانعی مصنوعی، چشم انداز رودخانه را از بین نبرده و از فضاهای منظر مختلف اطراف و حاشیه آن بتوان استفاده کرد