مقایسه تعادل ایستا و پویا با آزمون غربالگری عملکردی در پیش بینی بروز آسیب های اندام تحتانی درميان هندباليست هاي مرد دانشگاهي

Abstract

سابقه و هدف: شناسايي ريسك فاكتور ها و تعيين نقش آنها در آسيب هاي ورزشي يكي از مهمترين اقدامات پيشگيرانه مي‌باشد. هدف از تحقيق حاضر مقايسه قابليت پيشبيني تعادل ايستا و پويا با نمره آزمون غربالگري عملکردي در وقوع صدمات اندام تحتاني درميان هندباليستهاي مرد دانشگاهي بود. روش بررسي: تحقيق حاضر از نوع مطالعات آينده نگر پيشبينانه بود. جامعه آماری تحقیق شامل مردان هندبالیست دانشگاهي در دامنه سنی 18 تا 25 سال بود كه تعداد 50 ورزشکار به صورت هدفمند انتخاب شدند. براي ارزيابي تعادل ايستا از تست ايستادن يك پاي لك لك و براي تعادل پويا از تست واي و براي عملكرد حركتي از تست غربالگري حركات عملکردي استفاده شد. همچنين براي ثبت آسيب از فرم گزارش آسيب استفاده شد. نمونه هاي تحقيق در طي يك فصل پيگيري شدند. از نمودار ROC و آزمون رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. يافته ها: طبق یافته‌های تحقیق، متغیرهای تعادل ایستا، تعادل پویا و آزمون غربالگری عملکردی، تفاوت معناداری بین دو گروه هندبالیست‌های آسیب‌دیده و بدون آسیب داشتند و در کنار هم از لحاظ آماری سهم معناداری در طبقه‌بندی هندبالیست‌های آسیب‌دیده و بدون آسیب داشتند (p <0.001). همچنين بررسی ضرایب متغیرهای پیش‌بین نشان می‌دهد که آزمون والد برای متغیر آزمون غربالگری عملکردی از لحاظ آماری معناداری می‌باشد و به طور معناداری در توانایی پیش‌بینی مدل و وقوع آسیب سهم دارد (p=0/045). نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده از تحقيق حاضر متخصصين امدادگر ورزشي و همچنين مربيان رشته هندبال از تعادل ايستا و پويا با نمره آزمون غربالگري عملکردي جهت پيشگيري از آسيب هاي اين رشته ورزشي استفاده كنند. How to cite this article: Mohamadi H, Karimi-Zadeh Ardakani M, Hkalagi-Birak Olya K .Comparison of Static and Dynamic Balance with Functional Movement Screening Test in Predicting the Incidence of Lower Limb Injuries among College Male Handball Players. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2021;9(4):238-46.