روند يابي پس لرزه هاي بزرگ با هدف کاهش تلفات و مصدومين ناشي از زمين لرزه (مطالعه موردي، زمين لرزه 16 فروردين1396 سفيدسنگ در شمال شرق ايران)

Abstract

سابقه و هدف: بررسی تجارب مرتبط با زمین‌لرزه‌های گذشته بویژه در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه مانند ایران حاکی از این نکته است که علاوه بر تلفات و مصدومیت‌های ناشی از رخداد زمین‌لرزه اصلی، پس‌لرزه‌های بزرگ این زمین‌لرزه‌ها نیز معمولا در افزایش پیامدهای یاد شده موثرند. در این پژوهش با هدف کاهش تلفات و مصدومیت‌های ناشی از رخداد پس‌لرزه‌های بزرگ به ارائه روشی کاربردی در زمینه پیش‌بینی این پس‌لرزه‌ها پرداخته شد. روش بررسی: روش بررسی بکار گرفته شده در این پژوهش بر مبنای تحلیل آماری داده‌های مربوط به پارامترهای مبنایی پس‌لرزه‌های اولیه از جمله زمان رخداد، عمق‌کانونی و بزرگی آن‌ها با هدف شناسایی زمان رخداد پس‌لرزه‌های بزرگتر برای اطلاع رسانی و تخلیه به موقع افراد بازمانده در سازه‌های نامقاوم است. در اين پژوهش از تئوري سكون‌لرزه‌اي(فاصله زمانی بین رخداد پس‌لرزه‌ها) و تحليل داده‌های نرمال شده عمق و بزرگی پس‌لرزه‌هاي اوليه براي شناسايي زمان و میزان آسیب‌پذیری ناشی از رخداد پس‌لرزه‌هاي بزرگ براي زمين‌لرزه فروردین ماه 1396 سفید سنگ در شمال شرق ايران استفاده شد. نتایج: تحلیل داده‌ها در این پژوهش حاکی از این نکته است که رابطه مشخصی بین فاصله زمان بین بزرگی و سکون‌لرزه‌ای پس‌لرزه‌های اولیه وجود دارد که این رابطه می‌تواند مبنای تحلیل مورد نظر درخصوص پیش‌بینی زمان رخداد پس‌لرزه بزرگ قرار گیرد. نتیجه‌‌گیری: نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه با تحلیل همزمان داده‌های نرمال شده عمق و بزرگی برمبنای سکون‌لرزه‌ای بین پس‌لرزه‌ها می‌توان به پيش بيني دقيقي از زمان و آسیب‌پذیری ناشی از پس‌لرزه‌های بزرگ دست یافت. How to cite this article: Fatemiaghda SM, Saket A, Sadeghi H, Fahimifar A. Large Aftershock Routing to Reduce Earthquake Fatalities and Injuries (Case Study, Sefidsang Earthquake on April 5, 2017 in Northeastern of Iran). Irtiqa imini pishgiri masdumiyat. 2021;9(2):92-101.