عوامل مؤثر بر نابرابری سلامت در استان‌های ایران

Abstract

نابرابری سلامت ‌را می‌توان به صورت تفاوت‌ها و اختلافات در دستیابی به سلامت بین گروهی از افراد و همچنین تفاوت در فرصت‌های داشتن زندگی سالم تعریف کرد. این تفاوت‌ها به یک نگرانی عمده در زمینه بهداشت عمومی تبدیل شده‌ است و بیشتر کشورها با برقراری سیاست‌هایی درصدد کاهش آنها هستند. سیاست‌ها و دخالت‌هایی که مستقیماً به عوامل اجتماعی و اقتصادی ایجادکننده نابرابری سلامت می‌پردازند، در کاهش این نابرابری بسیار مؤثر هستند. در اینجاست که شناسایی عوامل مؤثر بر نابرابری سلامت اهمیت می‌یابد. هدف این مطالعه تعیین عواملی است که با نابرابری سلامت در ارتباطند. برای دستیابی به این هدف، از روش داده‌های ترکیبی برای 31 استان ایران طی سال‌های 1397_1388 استفاده و شاخص نابرابری سلامت با استفاده از ضریب جینی محاسبه شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که ضریب تورم در بخش سلامت، نابرابری درآمد، آموزش و بیکاری مثبت و از نظر آماری معنادار است. همچنین، در این مدل درآمد، بیمه و مخارج عمرانی دولت به کاهش نابرابری سلامت کمک می‌کند.