بررسی میزان تجمع و اثرات بافتی ناشی از تزریق نانو ذرات آهن مغناطیسی تولید شده به روش بیولوژیک در بافت کلیه موشهای صحرایی در پاسخ به میدان الکترومغناطیس با روشهای هیستوپاتولوژیک و ICP

Abstract

مقدمه: درمطالعه حاضر، خواص سمیت نانوذرات مغناطیسی در بافت کلیه و رفتار آنها در بدن موشهای صحرایی در حضور و عدم حضور میدان الکترومغناطیس مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: نانو ذرات آهن مغانطیس با استفاده از قارچFusarium oxysporoum و کلرید آهن، تولید شد. با استفاده از اسپکتروفوتومتری، TEM و پراش اشعه ایکس تایید شد. سپس سمیت سلولی نانوذرات به وسیله روش MTT در کشت سلولی سلولی فیبروبلاست غیر سرطانی مورد بررسی قرار گرفت. نهایتا میزان IC50 نانوذرات مذکور در کشت سلول تعیین و نانوذرات با دوز غیر سمی به درون بدن موش صحرایی تزریق شدند. موش های صحرایی به 4 گروه شاهد، گروه دریافت کننده نانو ذرات بدون حضور میدان الکترومغناطیس، گروه دریافت کننده نانو ذرات با حضور میدان الکترومغناطیس، گروه بدون دریافت نانوذرات و با حضور میدان الکترومغناطیس تقسیم شدند. یافته ها: نانوذرات آهن مغناطیسی توسط قارچ Fusarium oxysporum قابل تولید بود. نانوذرات دارای سایز حدود 35 نانومتر بودند و در کشت سلول سمیت وابسته به دوز اعمال نمودند نانوذرات بیولوژیک فاقد سمیت شدیدی در بافت کلیه بوده و تنها در حضور میدان الکترومغناطیس اندکی تغییرات بافت همبندی و خونی و نیز تغییرات در گلومرول های کلیه مشاهده شد هرچند که در گروه فاقد میدان الکترومغناطیس نیز تغییرات خفیفی در گلومرول ها مشاهده شد که میتوان به طبیعت خود نانوذرات نسبت داد. بحث و نتیجه گیری: نانوذرات آهن بیولوژیک فاقد سمیت در بدن بوده و در تحقیقات درون تنی با هدف دارورسانی برای درمان سرطان ها و سایر بیماریها میتوان از آنها بهره گرفت.