ارزیابی کارکرد کمیته پدافند غیرعامل دانشگاه ها/دانشکده های علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف: ایجاد و توسعه تیم­‌های کاری یکی از راهکارهای مقابله با چالش­‌های ناشی از تخصصی شدن و بهبود عملکرد می‌­باشد. این مطالعه به­ منظور ارزیابی کارکرد کمیته پدافند غیرعامل دانشگاه­‌ها/دانشکده­‌های علوم پزشکی ایران از دیدگاه اعضای کارگروه­‌های وابسته انجام شد. روش­‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1397 انجام گرفت. جامعه پژوهش دانشگاه­‌های علوم پزشکی ایران بودند که بر اساس آمایش سرزمینی، 20 دانشگاه به صورت تصادفی انتخاب و در دانشگاه منتخب، با اعضای در دسترس کارگروه‌­های وابسته مصاحبه شد. ابزار جمع‌­آوری داده­‌ها پرسشنامه­ محقق ساخته شامل 2 بخش متغیرهای فردی و کارکرد کمیته با 29 سوال باز و بسته بوده که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده‌­ها در نرم‌­افزار SPSS با آزمون­‌های کای­دو، کِندالز، اسپیرمن، تی مستقل و آنووا تحلیل شد. یافته‌­ها: از 210 نفر مورد بررسی، 70/9 درصد مرد بودند. میانگین سابقه خدمت افراد و مدت همکاری در کارگروه به ترتیب 7/7±18/34 و 2/1±2/6 سال بود. از 5 نمره، میانگین عملکرد دبیرخانه پدافند غیرعامل جهت عملیاتی شدن مصوبات 1/0±3/02، در ایجاد و توسعه زیرساخت­‌های مرتبط 1/0±2/83، در استفاده بهینه از ظرفیت­‌های موجود 0/9±2/71 بود. میانگین کارکرد کلی کمیته پدافند غیرعامل از حداقل 0/41±2/29 تا حداکثر 0/58±3/52 و در کل 18 دانشگاه 0/7±3/01 بود. میانگین اثربخشی اقدامات و فعالیت­‌های انجام شده کمیته پدافند غیرعامل از حداقل 0/37±2/17 تا حداکثر 0/72±3/48 و در کل 18 دانشگاه 0/9±2/72 بود. بین متغیرهای فردی و سازمانی افراد مورد بررسی و عملکرد کلی دبیرخانه، کارکرد کلی و اثربخشی کمیته پدافند غیرعامل ارتباط معنی­‌دار وجود نداشت (0/05<P). نتیجه­‌گیری: این مطالعه نشان داد کارکرد کمیته پدافند غیرعامل دانشگاه‌­های علوم پزشکی ایران در سطح متوسط بود. طراحی و اجرای برنامه­‌های مداخله‌­ای ضرورت دارد.