بررسی روایی ساختاری مقیاس به‌ زیستن مراقبان: نمونه ای از مراقبان غیررسمی جانبازان سالمند

Abstract

زمینه و هدف: به‌­زیستن حالت ذهنی مثبت و پایداری است که ارتباط مستقیمی با کیفیت زندگی مراقبان داشته و احساس رضایت و شادی را در مراقبان به همراه دارد. ازاین­‌رو سنجش به‌‏زیستن مراقبان با ابزارهای معتبر یکی از موضوعات مهم پژوهشی می‏‌باشد. بر همین مبنا پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی ساختاری مقیاس به‏‌زیستن مراقبان در نمونه‌­ای از مراقبان غیررسمی جانبازان شیمیایی انجام گرفت. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که به بررسی ویژگی­‌های روانسنجی ابزار به‌زیستن مراقبان می‌‏پردازد. جامعه آماری مطالعه حاضر کلیه مراقبان غیر رسمی جانبازان شیمیایی 60 ساله و بیشتر بودند. حجم نمونه 142 نفر، جهت بررسی روایی ساختاری ابزار پژوهش به روش نمونه‌گیری در دسترس مدنظر قرار گرفت. در این مطالعه با توجه به پروتکل سازمان بهداشت جهانی برای ترجمه، روایی صوری توسط 6 متخصص و همچنین روایی ساختاری توسط تحلیل عاملی تاییدی انجام شد. پایایی ثبات درونی ابزار نیز توسط آلفای کرونباخ بررسی شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS.V.23 و نرم افزار AMOS.V.23 استفاده شد. یافته‌­ها: روایی صوری ابزار پس از اصلاح و ارزیابی توسط متخصصین مورد تایید قرار گرفت. در بررسی روایی ساختاری ابزار، شاخص‌های برازش مدل مقیاس به ‏زیستن برای بافتار ایران و در نمونه مراقبان جانبازان در تحلیل عاملی تاییدی برای بُعد نیازهای اساسی (1/329CMIN=، 0/986GFI=، 0/995CFI=، 0/048RMSEA=) و فعالیت‌های روزمره (2/236CMIN=، 0/961GFI=، 0/964CFI=، 0/094RMSEA=) مناسب بود. همچنین آلفای کرونباخ کل پرسشنامه 0.83 به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مقیاس مورد بررسی روایی ساختاری مناسبی برای سنجش به ­زیستن مراقبان جانباز شیمیایی دارد. بنابراین از مقیاس حاضر می‌توان در پژوهش‌های آتی و سیاست‌گذاری، پس از بررسی‌های بیشتر استفاده کرد.