اثربخشی درمان شناختی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش افکار خودکشی سربازان وظیفه

Abstract

زمینه و هدف: در پاسخ به افزایش روزافزون میزان خودکشی در ارتش‌های جهان که از آمار قابل‌توجهی نیز برخوردار است، توجه و تمرکز روی توسعه و اجرا مداخلات پیشگیری‌کننده از خودکشی افزایش یافته است. بر همین اساس مطالعه حاضر قصد دارد اثربخشی درمان شناختی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش افکار خودکشی گروهی از سربازان وظیفه را موررد بررسی قرار دهد. روش‌ها: در یک مطالعه نیمه آزمایشی و براساس یک طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل، 24 سرباز ابتدا با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و سپس در قالب دو گروه آزمایش و کنترل 12 نفره به‌صورت تصادفی تقسیم و جایگزین شدند. درمان شناختی رفتاری کوتاه‌مدت در قالب 10 جلسه و به‌صورت هفتگی بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه افکار خودکشی بک بود. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 21) و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تحلیل داده نشان داد که درمان شناختی رفتاری کوتاه‌مدت در کاهش افکار خودکشی سربازان بعد از اتمام دوره مداخله به‌صورت معنی‌داری مؤثر است (0/05> P). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان شناختی رفتاری کوتاه مدت در کاهش افکار خودکشی سربازی سربازان مؤثر است. بنابراین مداخله به کار رفته در پژوهش حاضر می‌تواند به عنوان روشی مناسب جهت کاهش افکار خودکشی گرایانه به‌ویژه در سربازان و نظامیان، در کلنیک‌های روانشناسی و مشاوره به کار گرفته شود.