رابطه بین بدرفتاری در دوره کودکی و رضایت زناشویی کارکنان بیمارستان بقیه الله (عج): نقش واسطه‌ای طرحواره های بریدگی و طرد و دشواری در تنظیم هیجان

Abstract

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای طرحواره‌های بریدگی و طرد و دشواری در تنظیم هیجان در ارتباط بین بدرفتاری در دوره کودکی و رضایت زناشویی بود. روش‌ها: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. به این منظور 300 نفر از کارکنان متأهل بیمارستان بقیه الله (عج) (150 مرد و 150 زن) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های ضربه کودکی، دشواری در تنظیم هیجان، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه) و مقیاس رضایت زناشویی را تکمیل کردند. داده‌ها به کمک نرم‌افزارهای SPSS.16 و LISSREL 8.5 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین بدرفتاری در دوره کودکی (0/40-=r)، دشواری در تنظیم هیجان (0/32-=r) و طرحواره‌های بریدگی و طرد (0/47=r) با رضایت زناشویی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (0/05>P). بدرفتاری در کودکی به طور مستقیم و غیر مستقیم و با واسطه طرحواره های بریدگی و طرد با رضایت زناشویی ارتباط دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش حاکی از تاثیرات دراز مدت تروماهای کودکی بر جنبه‌های مختلف زندگی بعدی در بزرگسالی از جمله رضایت زناشویی می‌باشد.