نمایش مختصر رکورد

اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین

dc.contributor.authorسلحشوری, نسرینfa_IR
dc.contributor.authorآتش پور, سیدحمیدfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-10T23:48:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-01T23:48:58Z
dc.date.available1400-12-10T23:48:58Zfa_IR
dc.date.available2022-03-01T23:48:58Z
dc.date.issued2021-05-22en_US
dc.date.issued1400-03-01fa_IR
dc.date.submitted2021-08-10en_US
dc.date.submitted1400-05-19fa_IR
dc.identifier.citationسلحشوری, نسرین, آتش پور, سیدحمید. (1400). اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد, 64(2)doi: 10.22038/mjms.2021.18507fa_IR
dc.identifier.issn1735-4013
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2021.18507
dc.identifier.urihttps://mjms.mums.ac.ir/article_18507.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/857890
dc.description.abstractمقدمه و هدف: حفظ کیان خانواده امری است که در جوامع گوناگون به آن اهمیت زیادی داده می‌شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجینانجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین 20 تا 45 سال دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 زوج 20 تا 45 سال دارای تعارضات زناشویی با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 زوج). پس از شروع مداخله 3 زوج در گروه آزمایش و 2 زوج در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش هوش زناشویی (محقق ساخته) را طی سه ماه در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، 1375)؛ پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 2006) و پرسشنامه سازگاری زناشویی (‌اسپینر، 1976) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر توسط SPSS ویرایش 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این آموزش توانسته بود منجر به بهبود رضایت (64/0) و سازگاری زناشویی (68/0) زوجین شود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش هوش زناشویی با بهره‌گیری از فنونی همانند آموزش همدلی، ابراز هیجان مثبت، صمیمیت، خودآگاهی، انگیزش در رابطه، همدلی، اصلاح مداوم الگوهای احساسی، جنسی، رفتاری و شناختی مشترک و اقدامات اثربخش می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود رضایت و سازگاری زناشویی زوجین مورد استفاده قرار گیرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofmedical journal of mashhad university of medical sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2021.18507
dc.subjectآموزش هوش زناشوییfa_IR
dc.subjectرضایت زناشوییfa_IR
dc.subjectسازگاری زناشوییfa_IR
dc.subjectزوجینfa_IR
dc.titleاثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume64
dc.citation.issue2
nlai.contributor.orcid0000-0001-5274-1254


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد