نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی تبار, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorاسدالله پور, ;کوثرfa_IR
dc.contributor.authorراد, مهرنازfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-10T23:48:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-01T23:48:57Z
dc.date.available1400-12-10T23:48:57Zfa_IR
dc.date.available2022-03-01T23:48:57Z
dc.date.issued2021-05-22en_US
dc.date.issued1400-03-01fa_IR
dc.date.submitted2021-08-10en_US
dc.date.submitted1400-05-19fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی تبار, غلامرضا, اسدالله پور, ;کوثر, راد, مهرناز. (1400). بررسی تولید متالوبتالاکتامازها و ردیابی ژن های blaVIM-1,2 و blaIMP-1,2 در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی مراکز درمانی استان خراسان رضوی. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد, 64(2)doi: 10.22038/mjms.2021.18503fa_IR
dc.identifier.issn1735-4013
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2021.18503
dc.identifier.urihttps://mjms.mums.ac.ir/article_18503.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/857886
dc.description.abstractمقدمه: سودوموناس آئروژینوزا پاتوژن فرصت طلب و یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی میباشد. بتالاکتامازهای کلاس B که متالوبتالاکتاماز  نامیده می شوند، به دلیل هیدرولیز پنی سلین ها ، سفالوسپورین ها و کرباپنم ها مشکلات عمده ای برای درمان بیماری های عفونی بوجود می آورند. در این مطالعه، حضور ژن های متالوبتالاکتاماز به روش فنوتیپی وفراوانی ژن های blaIMP1,2 و blaVIM1,2 در سویه های ایزوله که ازنمونه های بیمارستانی استان خراسان رضوی جدا شده است مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش:در مجموع 74 نمونه سودوموناس آئروژینوزا طی سال های 97-1396 از بیمارستان های استان خراسان رضوی جمع آوری گردید و با استفاده از روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. دراین سویه ها، تولید متالوبتالاکتامازها به روش  فنوتیپی Combined disk و وجود ژن های blaIMP1,2 و blaVIM1,2 به روش Multiplex PCR مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها:در بین نمونه ها بالاترین میزان عفونت مربوط به نمونه ادرار (45.94%) می باشد. درمجموع 38 نمونه (%51.35) به روش  Combined disk متالوبتالاکتاماز مثبت تشخیص داده شدند. با روش  Multiplex PCR11 نمونه (14.8%) حاوی ژن blaVIM1 ، 3 نمونه (4%) حاوی ژن blaVIM2  و 12 نمونه (16.2%)  حاوی ژن blaIMP2  بوده و هیچ کدام از سویه ها حاوی ژن blaIMP1 نبوده اند. بحث و نتیجه گیری:نظربه افزایش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران ، شناسایی و ردیابی ژن های متالو بتالاکتامازی و انتخاب داروی مناسب، می تواند گامی اساسی در درمان وکنترل عفونت های ناشی از این سویه ها به شمار رود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofmedical journal of mashhad university of medical sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2021.18503
dc.subjectسودوموناس آئروژینوزاfa_IR
dc.subjectمتالو بتالاکتامازfa_IR
dc.subjectمقاومت آنتی بیوتیکیfa_IR
dc.titleبررسی تولید متالوبتالاکتامازها و ردیابی ژن های blaVIM-1,2 و blaIMP-1,2 در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی مراکز درمانی استان خراسان رضویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه پاتوبیولوژِی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژِی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.citation.volume64
dc.citation.issue2
nlai.contributor.orcid0000-0001-9760-1096
nlai.contributor.orcid0000-0002-3148-7195


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد