رویکرد آنتروپی به تنظیم جدول عمر، مطالعۀ موردی: جدول عمر ایران

Abstract

تحلیل بقا و به‌ویژه برآورد توزیع بقا از موضوعات مهم در علوم آماری است. روش‌های پارامتری و ناپارامتری مختلفی برای برآورد توزیع بقا مطرح شده‌اند. در این ارتباط توزیع‌های بقای تئوریکی مشخص شده‌اند و پارامترهایشان به‌کمک روش‌هایی مانند برآوردگر حداکثر درست‌نمایی و برآوردگر بیزی به‌دست می‌آیند. از جمله روش‌های ناپارامتری نیز می‌توان به‌روش‌ کاپلان‌مایر، رگرسیونی کاکس و جدول عمر اشاره کرد. علاوه بر این، یکی دیگر از مباحثی که در تحلیل بقا اهمیت زیادی دارد است طبقه‌بندی داده‌ها است که همواری و نیکویی برازش دو نیاز اساسی برای آن محسوب می‌شوند. از سوی دیگر در نظریه احتمال بر اساس عبارت تعریف‌شده‌ی پایه‌ای آنتروپی، دو مدل بهینه‌سازی یکی بر اساس اصل بیشینه آنتروپی (ME) و دیگری بر پایۀ اصل کمینه معیار کولبک-لیبلر (MKL) به‌منظور برآورد توزیع احتمال ارائه شده است. در این مقاله، رویکرد دو مدل بهینه‌سازی فوق را به برآورد توزیع بقا و توزیع احتمال به‌ویژه برای داده‌های طبقه‌بندی شده بررسی می‌کنیم. در این پژوهش‌ها علاوه بر بررسی مدل‌های پارامتریک، روش ناپارامتری جدیدی که یک تابع هدف ترکیب ‌شده از دو اصل ME و MKL و یک ضریب برای اطمینان از درجۀ نیکویی برازش و هموارسازی برآوردها که نشان‌دهندۀ اولویت این دو شاخص در طبقه‌بندی داده‌ها است را به‌کار می‌بریم. ما از این روش برای برآورد توزیع احتمال مرگ‌ و میر سن مشخص (ستون ) در جدول عمر، استفاده می‌کنیم. در پایان به‌کمک این روش جدول عمر زنان و مردان ایران در سال‌ ۱۳۹۰ (ه.ش) را تنظیم می‌کنیم.