بررسی سفالومتریک ضخامت بافت نرم صورت به تفکیک سن و جنس در بیماران ارتودنسی با اکلوژن کلاس 1 و الگوی رشد عمودی

Abstract

سابقه و هدف: از اصلی‌ترین دلایل مراجعه کیس‌های ارتودنسی در دندان‌پزشکی، اصلاح زیبایی صورت و بافت نرم است. هدف از مطالعه حاضر بررسی سفالومتریک ضخامت بافت نرم صورت در بیماران کاندید درمان ارتودنسی مراجعه‌کننده به دانشکده دندان‌پزشکی همدان به تفکیک سن و جنس بود. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی، رادیوگرافی سفالومتری مربوط به 200 بیمار (100 مرد و 100 زن) کلاس 1 اسکلتی و دارای رشد عمودی در چهار گروه سنی 10 تا 15 سال، 15 تا 20 سال، 20 تا 25 سال و 25 تا 30 سال به تعداد مساوی زن و مرد تقسیم‌شده و بافت نرم در قسمت‌های گلابلا فرونتال، بینی، ساب‌نازال، لب بالا، لب پایین و چانه اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تست و آنووا در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. یافته‌ها: به‌طورکلی با افزایش سن، ضخامت بافت نرم بینی افزایش می‌یابد. در مقایسه دو جنس مختلف، بدون درنظرگرفتن سن، مردها لب‌های بالا و پایین و ساب‌نازال ضخیم‌تری نسبت به زنان داشتند. در بررسی هم‌زمانی سن و جنس، مردان بافت نرم ضخیم‌تری در ناحیه لب پایین، لب بالا و ساب‌نازال داشتند. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی با افزایش سن، بافت نرم بینی به‌طور معناداری افزایش می‌یابد. همچنین در گروه‌های سنی مشابه، مردان لب‌های بالا و پایین با ضخامت بیشتری دارند