ارتباط بین یافته‌های سی‌تی آنژیوگرافی پولمونری و یافته‌های بالینی بر اساس معیار ولز در ترمبوآمبولی حاد پولمونری

Abstract

سابقه و هدف: ترمبوآمبولی حاد پولمونری نوعی بیماری اورژانسی است که در صورت عدم تشخیص به‌موقع، ممکن است باعث مرگ بیمار شود. تریاژ صحیح بیماران بر اساس یافته‌های بالینی و معیار ولز، تأثیر بسزایی در تصمیم‌گیری تیم پزشکی و مدیریت بیماران خواهد داشت. مواد و روش‌‌ها: در یک مطالعه توصیفی-مقطعی به روش سرشماری، 300 بیمار مشکوک به ترمبوآمبولی حاد پولمونری کاندید سی‌تی آنژیوگرافی شریان‌های پولمونری مراجعه‌کننده به بیمارستان قلب فرشچیان همدان از مهر 96 تا اسفند 98 انتخاب و از نظر نتایج سی‌تی آنژیوگرافی شریان‌های پولمونری و میزان خطر آمبولی با معیار ولز بررسی و مقایسه شدند. یافته‌ها: بر اساس نتیجه سی‌تی آنژیوگرافی 91 نفر (3/30 درصد) مبتلا به ترمبوآمبولی حاد پولمونری بودند که 5/16 درصد از آنان در گروه بیماران با خطر کم، 1/45 درصد در گروه بیماران با خطر متوسط و 4/38 درصد در گروه بیماران با خطر بالا بودند (001/0P<). درگیری شاخه‌های سگمنتال و ساب‌سگمنتال و سپس درگیری شاخه‌های لوبار پولمونری شایع‌ترین الگوی درگیری شریان‌های پولمونری در ترمبوآمبولی حاد پولمونری بودند. یافته‌های همراه در بیماران مبتلا به ترمبوآمبولی حاد پولمونری به‌طور معنی‌داری کمتر از بیماران دارای نتیجه منفی ترمبوآمبولی حاد پولمونری بود (001/P<). نتیجه‌گیری: در بیماران مشکوک به ترومبوآمبولی حاد ریه بین نتیجه سی‌تی آنژیوگرافی پولمونری با یافته‌های بالینی ارتباط معنی‌دار وجود دارد. با بررسی دقیق علائم بالینی بیماران و تعیین سطح خطر در آن‌ها بر اساس معیار ولز می‌توان فرایند تشخیص و درمان بیماران را به شکل مؤثری مدیریت کرد.