تغییرات آسفریسیتی و ابیراهی‌های رده بالا چشم در عمل کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK)

Abstract

سابقه و هدف: Optimized روش رایجی است که در آن ابیراهی­های رده بالا توسط دستگاه در بیمار القا می­شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان ابیراهی­های رده بالا القا شده خارج از کنترل جراح و تاثیر آن بر نتایج بینایی بعد از عمل کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) بود. روش بررسی: در کارآزمایی بالینی Before and after treatment، تعداد 24 بیمار شامل 48 چشم وارد مطالعه شدند. برای کلیه بیماران قبل و 6 ماه بعد از عمل اورب اسکن، اندازه گیری ابیراهی­های چشمی، قرنیه و اسفریسیتی با توپولایزر ارزیابی شد. یافته­ها: بیماران شامل 8 مرد و 16 زن با میانگین سنی 5±29 سال بودند. ابیراهی­های کلی رده بالای چشمی پس از عمل افزایش پیدا کرد و بین ابیراهی­های قرنیه­ای و چشمی رده سوم و چهارم زرنیکه قبل و پس از عمل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ابیراهی کروی قرنیه­ای و چشمی افزایش یافت. میانگین آسفریسیتی قبل و بعد از عمل مشابه بود. همچنین رابطه معنی­داری بین مقدار اکی والان اسفر و ابیراهی­های رده بالای کل و ابیراهی کروی یافت شد. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، پس از عمل اختلالات انکساری چشم بیمار بهبود می­یابد، ولی با القای ابیراهی های رده بالا به حالت ایده ال و بدون اختلال نمی­رسد، هرچند سبب بهبود رفرکشن می­شود که بر کیفیت بینایی بیماران اثرگذار است. با توجه به یافته­های موجود به نظر می­رسد روش optimized علی رغم برتری بر روش مرسوم کماکان موجب القای ابیراهی­های رده بالا و تغییر آسفریسیتی از حالت prolate به oblate می­شود.