بررسی نقش پروپولیس (بره موم) به عنوان یک کاندیدای دارویی در بیان ژن سیتوکین پیش التهابی اینترلوکین -1 β در موش دچار آلزایمر

Abstract

سابقه و هدف: از عوامل مهمی که در پاتوژنز آلزایمر نقش دارد، فرایندهای التهابی است که از طریق اختلال در بیان سایتوکاین­های التهابی ایجاد می­شود. برای کاهش این فرآیندها و مهار عملکرد برخی از سایتوکاین های التهابی از ترکیبات دارویی مختلف استفاده می­شود. پروپولیس خاصیت ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی دارد. در این پژوهش تاثیر پروپولیس بر میزان بیان ژن اینترلوکین -1 β (IL-1β) در موش­های مبتلا بررسی شد. روش بررسی: 42 سر موش بزرگ آزمایشگاهی ویستار نر در چهار گروه کنترل، شم، آلزایمر و گروه دریافت کننده داروی پروپولیس طبقه­بندی شدند. برای القای بیماری از اسکوپولامین استفاده شد. اسکوپولامین در نمک (NaCl 0.9٪)در غلظت 2/0 میلی گرم در کیلوگرم حل شد و به صورت صفاقی تزریق شد. پروپولیس نیز بعد از آماده سازی در سه غلظت 15، 20 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. ارزیابی تغییرات سلولی بافت مغز از طریق لام­های هیستوپاتولوژی و تاثیر پروپولیس بر بیان تغییرات ژن اینترلوکین-1 بتا با Real-Time PCR انجام شد. یافته­ها: در بررسی هیستوپاتولوژیکی، تغییرات سلولی در گروه تیمار شده با اسکوپولامین نسبت به گروهای کنترل و شم مشهود بود اما باگروه دریافت کننده پروپولیس مشابه بود و تفاوت مورفولوژی درسازمان دهی سلول ها مشاهده شد. نتایج روش Real-Time PCR نشان داد، بیان ژن IL-1β در گروه تیمار شده با پروپولیس در مقایسه با گروه آلزایمر اختلاف معنی­داری دارد (05/0>p) دارد. نتیجه­گیری: پروپولیس با کاهش بیان IL-1β می تواند به عنوان کاندید دارویی در درمان بیماری آلزایمر در نظر گرفته شود.