نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضایی, عزت‌اللهfa_IR
dc.contributor.authorکلانتری, محمود رضاfa_IR
dc.contributor.authorفریدونی, سحرfa_IR
dc.contributor.authorپوریوسف, کامروزfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-10T21:52:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-01T21:52:26Z
dc.date.available1400-12-10T21:52:26Zfa_IR
dc.date.available2022-03-01T21:52:26Z
dc.date.issued2021-11-01en_US
dc.date.issued1400-08-10fa_IR
dc.identifier.citationرضایی, عزت‌الله, کلانتری, محمود رضا, فریدونی, سحر, پوریوسف, کامروز. (1400). بررسی تفاوت مقادیر مارژین جراحی در نمونه‌های اکسزیونال ضایعات پوستی در حین جراحی و پس از فیکساسیون با فرمالین. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 79(8), 621-627.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-11391-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/847470
dc.description.abstractزمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تفاوت مقادیر مارژین جراحی در نمونه‌های اکسزیونال پوستی در حین جراحی و پس از فیکساسیون با فرمالین می‌باشد. روش بررسی: مطالعه‌ای از نوع مقطعی بر روی ۴۰ بیمار مبتلا به ضایعات خوش‌خیم و بدخیم پوستی که از آبان 1396 تا بهمن 1397 به بخش جراحی پلاستیک بیمارستان قائم مشهد مراجعه نمودند. نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی ساده و نحوه تصادفی‌سازی با استفاده از جدول اعداد تصادفی بوده است. ضایعات بدخیم و خوش‌خیم پوست با مارژین سالم اکسیزیون شده، سپس نمونه‌ها در ظرف حاوی فرمالین برای پاتولوژیست فرستاده شد.  یافته‌ها: از مجموع ۴۰ بیمار شرکت‌کننده در مطالعه 5/57% مرد و 5/42% زن بودند. میانگین سنی بیماران 53/14±55/66 سال بود. مقادیر مارژین جراحی در سه حالت، پیش از برش جراحی و پس از برش جراحی (001/0P<)، پیش از برش جراحی و پس از فیکساسیون (001/0P<)، پس از برش جراحی و پس از فیکساسیون با فرمالین (02/0P=) بررسی شد. در ضمن در این مطالعه ارتباط بین افزایش سن و طول اولیه ضایعه پوستی با جمع‌شدگی نمونه مورد بررسی آماری قرار گرفت که رابطه معناداری یافت نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نمونه‌های بافتی هم پس از برش و هم پس از فیکساسیون بافت دچار جمع‌شدگی می‌گردند. بیشترین میزان جمع‌شدگی نمونه‌های بافتی پس از برش جراحی اتفاق افتاد که به‌دلیل خاصیت الاستیسیته خود بافت بوده و افزایش سن و طول اولیه ضایعه پوستی در این میزان جمع‌شدگی تاثیری نداشته است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectجمع‌شدگی بافتیfa_IR
dc.subjectبیوپسی اکسیزیونالfa_IR
dc.subjectفرمالینfa_IR
dc.subjectمارژین جراحی.fa_IR
dc.titleبررسی تفاوت مقادیر مارژین جراحی در نمونه‌های اکسزیونال ضایعات پوستی در حین جراحی و پس از فیکساسیون با فرمالینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپیک و روش‌های کم تهاجمی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی، بیمارستان قائم (عج)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپیک و روش‌های کم تهاجمی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپیک و روش‌های کم تهاجمی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.citation.volume79
dc.citation.issue8
dc.citation.spage621
dc.citation.epage627


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد