بررسی خواص ضدویروسی لاکتوباسیلوس رامنوسوس روی هرپس سیمپلکس ویروس تیپ دو

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: شیوع بالای عفونت‌های متنوع ژنیتال در میان بانوان و گسترش روزافزون مقاومت دارویی عامل انگیزش در کاربرد هدفمند پروبیوتیک‌ها در پیشگیری و درمان این ضایعات است. این پژوهش کوشیده است تا اثر باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس را روی مهار هرپس سیمپلکس ویروس تیپ دو ارزیابی نماید. مواد و روش‌ کار: در میان 25 نمونه باکتری لاکتیک اهداشده به این پژوهش، لاکتوباسیلوس رامنوسوس با تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی تعیین هویت شده و سپس خواص ضدویروسی مایع رویی کشت آن در غلظت‌های 5، 10، 15 و 20 درصد روی ویروس هرپس سمپکس تیپ 2 از طریق انجام آزمون شمارش تعداد پلاک روی رده سلولی هلا مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: با تأثیر مایع رویی کشت لاکتوباسیلوس رامنوسوس 6 ساعت قبل، هم‌زمان و 6 ساعت پس از آلوده کردن رده سلولی به ویروس هرپس، تعداد پلاک ایجادشده در رده سلولی هلا کاهش یافت. بیشترین میزان کاهش پلاک‌ها در غلظت 20 درصد مایع رویی و 6 ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولی مشاهده شد. بحث و نتیجه‌گیری: متابولیت‌های پروبیوتیکی نقش مهمی را در برقراری مهار علیه پاتوژن‌های تناسلی ایفا می‌کنند. با توجه به بیشترین اثر مهاری مایع رویی کشت لاکتوباسیلوس رامنوسوس، 6 ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولی و با تعمیم احتمالی آن به شرایط درون تنی می‌توان نتیجه گرفت که فلورمیکروبی واژن احتمالاً قادر به مهار اتصال و استقرار ویروس در مراحل نخستین ایجاد عفونت می‌باشد. این در حالی است که پس از ورود پارتیکل‌های ویروسی به سلول‌های میزبان، اثر مهاری مایع رویی کشت باکتری به شکل معناداری کاهش میابد. مکانیسم‌های احتمالی مختلفی نظیر ایجاد اختلال در اتصال ویروس، خنثی‌سازی ویروس و همچنین اخلال در روی دادهای درون‌سلولی دخیل در تکثیر ویروس در این میان نقش‌آفرینند.