اثر استفاده طولانی‌مدت از بریس بر فعالیت الکتریکی عضلات در افراد دارای زانو پرانتزی طی دویدن: یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازه شده

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: زانوی پرانتزی یکی از شایع‌ترین عارضه­های اندام تحتانی هست که عملکرد افراد را در طی فعالیت‌های روزمره و ورزشی تحت تأثیر قرار می­دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استفاده از بریس­های حمایت‌کننده مفصل زانو بر فرکانس فعالیت عضلات در افراد دارای زانو پرانتزی در طی دویدن است. مواد و روش‌ کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود.30 دانشجوی پسر دارای زانوی پرانتزی (20-30 سال) به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. استفاده از بریس زانو به مدت 8 هفته برای گروه تجربی انجام شد. از آزمودنی­ها خواسته شده بود تا در اغلب فعالیت­های روزانه خود از بریس استفاده نمایند. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب به‌وسیله دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. جهت تحلیل­های آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری (Repeated measure ANOVA) در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت الکتریکی عضله دوسر رانی کاهش معناداری را در فاز اتکای دویدن به‌اندازه (63/67-) درصد طی پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون نشان داد (026/0=P). همچنین فعالیت الکتریکی عضله دوقلو در فاز اتکای دویدن طی پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون کاهش معناداری را به‌اندازه (09/21-) درصد نشان داد (036/0=P). فعالیت الکتریکی سایر عضلات در گروه تجربی، هیچ‌گونه اختلاف معناداری را طی پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون نشان نداد (05/0<P). نتیجه ­گیری: با توجه به کاهش فرکانس فعالیت عضله دوقلو داخلی و دوسر رانی طی پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون می­توان بیان نموند که استفاده طولانی‌مدت از بریس می­تواند در بهبود کارایی دویدن مؤثر باشد.