مقایسه اثربخشی درمان حمایتی و مدیریت بیماری بر مهارت های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنی

Abstract

چکیده زمینه و هدف: اسکیزوفرنی اختلالی مزمن و ناتوان کننده است که در آن مهارت­های ارتباطی به شدت آسیب می­بیند. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه­ اثر بخشی درمان حمایتی و مدیریت بیماری بر مهارت­های ارتباطی بیماران اسکیزوفرن بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل، تعداد 52 نفر از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان شفای رشت در سال 1398 به­ طور تصادفی در سه گروه درمان حمایتی (17 نفر)، مدیریت بیماری (18 نفر) و کنترل (17 نفر) تقسیم شدند. مداخله مورد استفاده مداخله آموزشی و ابزار گردآوری داده­ ها پرسشنامه تعاملی کریستی فورسیت (1996) بود. داده­های جمع ­آوری شده از طریق نرم ­افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: میانگین نمره کل مهارت­های ارتباطی و مؤلفه­ های ویژگی­های جسمانی و مبادله اطلاعات در هر دو گروه درمان حمایتی و مدیریت بیماری به­ طور معناداری بیشتر از گروه کنترل اما میانگین مؤلفه روابط و مناسبات، تنها در گروه مدیریت بیماری به ­طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0p<). لازم به ذکر است بین دو گروه درمان حمایتی و مدیریت اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0p>). ­نتیجه ­گیری: با توجه به اینکه بین دو مداخله­ تفاوتی وجود نداشت و هر دو روش­ درمانی اثربخش بودند بنابراین از درمان حمایتی و مدیریت بیماری می­توان برای ارتقاء کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرن در کنار درمان­های دیگر و یا به صورت تلفیقی استفاده کرد.