سرمایه روان‌شناختی پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف: توجه به عوامل دخیل در ایجاد فضای کاری مثبت و افزایش سلامت روان پرستاران حائز اهمیت است. یکی از این موضوعات جدیدی که در این‌باره مطرح‌شده سرمایه روان‌شناختی است. با توجه به اینکه پرستاران همواره در معرض شرایط چالش‌ برانگیز جسمی، ذهنی و هیجانی هستند، مدیران بیمارستانی در فراهم کردن ساز و کارهایی در جهت کاهش خطرات بالقوه در زمینه کاری، مسئولیت دارند و شناخت فاکتورهای پیشگیری‌کننده مانند سرمایه روان‌شناختی، اولین قدم در طول رشد و توسعه سیاست‌های مؤثر در این زمینه محسوب می‌گردد، بنابراین این مطالعه با هدف تعیین سرمایه روان‌شناختی در پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی جامعه مورد پژوهش تمامی پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398 بودند و نمونه مطالعه را 305 نفر از پرستاران واجد شرایط بودند. نمونه‌گیری با استفاده از روش نمونه‌گیری تخصیص متناسب و انتخاب نمونه‌ها به روش مستمر در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. به‌ منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی Luthans استفاده شد. تجزیه تحلیل داده تا با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که میانگین سرمایه روان‌شناختی کل نیز 25/15 ± 63/104 به دست آمد که با توجه به دامنه نمره 24 تا 144 در پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی و میانگین نمره به‌دست‌آمده می‌توان گفت که پرستاران از سطح سرمایه روان‌شناختی تقریباً بالایی برخوردارند. در بین مؤلفه‌های سرمایه روان‌شناختی نیز، بالاترین میانگین نمره مربوط به خودکارآمدی 70/4 ± 29/28 و کمترین میانگین نمره مرتبط با تاب‌آوری 37/4 ± 62/24 بود. نتیجه‌گیری کلی: با توجه به میانگین نمرات به ‌دست ‌آمده از این مطالعه می‌توان گفت که پرستاران از سطح سرمایه روان‌شناختی تقریباً بالایی برخوردارند و بیشترین میانگین نمره در بین مؤلفه‌های سرمایه روان‌شناختی مربوط به خودکارآمدی بود. با توجه به اینکه مؤلفه تاب‌آوری از متغیر سرمایه روان‌شناختی کمترین میانگین را کسب نمود، به نظر می‌رسد که توجه به آن در پرستاران دارای اهمیت بالایی باشد. همچنین می‌توان به اهمیت این متغیرها و تأثیرات آن‌ها در حیطه‌های فردی، کاری و سازمانی ازجمله تأثیرات فردی و روان‌شناختی و نتایج مراقبتی مانند ارتقا و بهبود کیفیت مراقبت‌ها و پیامدهای سازمانی اشاره کرد که اهمیت توجه به آن را دوچندان می‌کند.