نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلیائی خاچیک, رقیهfa_IR
dc.contributor.authorبزرگ نژاد, مهریfa_IR
dc.contributor.authorحقانی, شیماfa_IR
dc.contributor.authorخیری, فریدونfa_IR
dc.contributor.authorسیدفاطمی, نعیمهfa_IR
dc.date.accessioned1400-04-13T11:28:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-07-04T11:29:06Z
dc.date.available1400-04-13T11:28:45Zfa_IR
dc.date.available2021-07-04T11:29:06Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationعلیائی خاچیک, رقیه, بزرگ نژاد, مهری, حقانی, شیما, خیری, فریدون, سیدفاطمی, نعیمه. (1399). ارزشیابی اثر خودگویی مثبت بر استرس شغلی پرستاران در بخش‌های اورژانس. نشریه پرستاری ایران, 33(127), 89-102. doi: 10.52547/ijn.33.127.89fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.52547/ijn.33.127.89
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-3392-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/838083
dc.description.abstractزمینه و هدف: در پرستاران بخش اورژانس استرس شغلی می‌تواند موجب بروز واکنش‌هایی مانند اضطراب، بی قراری، بیزاری از کار، غیبت و بیماری شود. خودگویی یکی از مهارت‌های روان شناختی است. در خودگویی مثبت فرد به ذهن خود دستور می‌دهد تا رفتار و تفکرات خود را جهت دهد و همه منابع را برای موفقیت فراهم کند. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی اثر خودگویی مثبت بر استرس شغلی پرستاران در بخش‌های اورژانس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ارزشیابی، 62 نفر از پرستاران بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی در مانی دانشگاه علوم پزشکی ایران شامل حضرت رسول اکرم (ص)، فیروزگر، شهدای هفتم تیر شرکت کردند. جمع آوری داده‌ها از مهر ماه 98 آغاز و پایان آذر ماه به اتمام رسید. از هر مرکز 11 نفر در گروه کنترل و 11 نفر در گروه آزمون به طور تصادفی و به شیوه قرعه کشی انتخاب شدند. در نهایت 33 نفر در گروه آزمون و 33 نفر در گروه کنترل قرار داده شدند و با ریزش جزئی 32 نفر در گروه کنترل و 30 نفر در گروه آزمون تا پایان مطالعه مشارکت کردند. شرکت کنندگان در مطالعه فرم مشخصات جمعیت شناختی و مقیاس استرس شغلی پرستاران(ENSS)  را تکمیل کردند. برای گروه کنترل مداخله‌ای انجام نشد. سه هفته بعد از پیش آزمون، مقیاس استرس پرستاران (پس آزمون) مجدداّ توسط گروه کنترل تکمیل شد. بعد از اتمام نمونه‌گیری در گروه کنترل پرستاران گروه آزمون انتخاب و پس از تکمیل ابزارهای گردآوری داده‌ها به مدت دو هفته (یک جلسه در هفته) از ساعت 14-8 در کارگاه خودگویی مثبت شرکت کردند. یک هفته پس از برگزاری کارگاه، مجدداّ ابزار گردآوری داده‌ها توسط گروه آزمون تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل،تی زوجی وکای دو در نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد میانگین نمره استرس در گروه آزمون بعد از مداخله (08/40 ± 86/95) به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل (52/40 ± 06/129) می‌باشد که نشان می دهد با آموزش خودگوئی مثبت، استرس گروه آزمون کاهش یافته است و این کاهش از نظر آماری معنی‌داراست (002/0=P). همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین دو گروه از نظر خرده مقیاس‌های استرس شغلی تفاوت معنی‌دار آماری وجود دارد (05/0>P) که نشانگر تأثیر خودگوئی مثبت بر کاهش استرس شغلی می‌باشد. نتیجه گیری کلی: خودگویی مثبت موجب کاهش استرس شغلی پرستاران بخش‌های اورژانس شد. پیشنهاد می‌شود مدیران و مسئولین پرستاری نسبت به برگزاری کارگاه‌های مدیریت شناختی رفتاری استرس از جمله خودگویی مثبت اقدام نموده و به نوعی به ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری کمک کنند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.52547/ijn.33.127.89
dc.subjectاسترس شغلیfa_IR
dc.subjectپرستاران اورژانسfa_IR
dc.subjectخودگویی مثبتfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleارزشیابی اثر خودگویی مثبت بر استرس شغلی پرستاران در بخش‌های اورژانسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد پرستاری اورژانس، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، گروه روانپرستاری و پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 021-43651722 Email:seyedfatemi.n@iums.ac.irfa_IR
dc.citation.volume33
dc.citation.issue127
dc.citation.spage89
dc.citation.epage102


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد