شاخص های فردی و آزمایشگاهی 210 بیمار مبتلا به کهیر مزمن با یا بدون آنژیوادم مراجعه کننده به کلینیک آسم و آلرژی شهر اهواز بین سال های 97-1394

Abstract

سابقه و هدف: کهیر مزمن از بیماری های شایع پوست است که با ادم اریتماتو یا سفید رنگ، خارش دار و گذرای درم همــراه یــا بــدون آنژیوادم تظاهر می یابد. به دلیل عدم شناخت کافی از اتیولوژی موارد زیادی از این ضایعات مزمن این تحقیق با هدف بررسی برخی عوامل مرتبط با شاخص های فردی و آزمایشگاهی بیماران مبتلا انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه توصیفی 210 بیمار (154 زن و 54 مرد) مبتلا به کهیر مزمن مراجعه کننده به کلینیک آسم و آلرژی اهواز از تاریخ مهر 1394 تا اسفند 97 بررسی شدند. بـرای تمامی بیمـاران آزمایش های معمول شامل سنجش شمارش سلول های خونی، آنتی بادی ضد هسته، هورمون های تیروکسین و محرک تیروئید، آنتی بادی های ضد تیروگلوبولین و ضد تیروپروکسیداز، آنزیم های گلوتامیـک پیروویـک/ اگزالواستات ترانس آمیناز، تست پوستی سرم اتولوگوس و آزمایش مدفوع انجام شد. یافته­ ها: از میان تمامی بیماران مورد بررسی 166 مـورد (79%) دارای کهیر فیزیکی بودند، 125 مورد (59/5%) آتوپی و 158 نفر (75%) آنژیوادم داشتند. تست پوستی سرم اتولوگوس با فراوانی بالای 74/28% در بیماران مثبت شد. بـه جز 3 بیمار (1/42%) با سطح سرمی پایین هورمون محرک تیروئید و نرمال تیروکسین (کم کاری خفیف تیروئیدی) و 49 نفر (23/33%) با افزایش غیر طبیعی آنتی بادی های سرمی ضد تیروگلوبولین و ضد انتی پراکسیداز، بقیه افراد (75/23%) سالم بودند. نتایج آنتی بادی ضد هسته و آزمایش مدفوع نیز به طورکل نرمال بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه جهت تشخیص بیماران دارای کهیـر مـزمن با یا بدون آنژیوادم لازم است تست پوستی سرم اتولوگوس و آزمایشات عملکرد تیروئید درکنار معاینات بالینی دقیق انجام شود.