اثر الگوهای کشت مخلوط ردیفی سه گونه رازیانه (Foeniculum vulgar Mill)، کنجد (Sesamumindicum) و لوبیا (Phaseolusvulgaris L.) بر خصوصیات رشد، عملکرد کمی و کیفی و اجزای عملکرد

Abstract

رشد دو یا چند محصول به صورت توام در یک مکانامکان برقراری روابط مکملی و بهره وری بهینه تر از عامل زمان و مکان را فراهم می‌سازد. به منظور بررسی عملکرد سه گیاه رازیانه، کنجد و لوبیا در ترکیب های مختلف کشت مخلوط ردیفی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردر مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1390-1389 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: کشت خالص رازیانه، کنجد و لوبیا، کشت مخلوط ردیفی کنجد- لوبیا با تراکم معمول (1:1)، کشت مخلوط ردیفی رازیانه- لوبیا با تراکم معمول (1:1)، کشت مخلوط ردیفی رازیانه- کنجد با تراکم معمول (1:1) و کشت مخلوط رازیانه- کنجد- لوبیا با تراکم معمول (1:1:1). نتایج این بررسی در رازیانه حاکی از تأثیر معنی دار تیمارهای کشت مخلوط و خالص بر عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد چتر در بوته، تعداد چتر بارور در بوته، تعداد چترک در بوته و اسانس بخش رویشی بود. هم چنین تأثیر این تیمارها در کنجد بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، ارتفاع گیاه و وزن دانه در کپسول معنی دار بود. نتایج این آزمایش تأثیرات معنی داری را در ارتباط با عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و تعداد دانه در غلاف در مورد گیاه لوبیا نشان داد. ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط با استفاده از نسبت برابری زمین نشان داد که بیش ترین مقدار این نسبت (22/1) در تیمار کشت مخلوط رازیانه- کنجد مشاهده شد که حاکی از تاثیرات مثبت دو گیاه بر یکدیگر می‌باشند.