اثر سایکوسل بر رشد و رنگیزه‌های فتوسنتزی دو رقم زیتون تحت دورهای مختلف آبیاری

Abstract

یکی از مشکلات مهم در مناطق خشک کمبود آب است. به منظور بررسی اثر سایکوسل بر جنبههای مختلف رشد دو رقم زیتون (ماری و میشن) در شرایط تنش خشکی، آزمایش گلخانه‌ای با سه فاکتور شامل سه سطح سایکوسل (صفر، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر)، سه سطح تنش خشکی (آبیاری نهال‌ها با فواصل 5 ، 10 و 15 روز یکبار) و دو رقم زیتون (ماری و میشن) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در مدت چهار ماه انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای سایکوسل موجب کاهش ارتفاع نهال، افزایش طول ریشه و تعداد شاخههای جانبی در مقایسه با شاهد شده اما تأثیر معنی‌داری بر قطر ساقه، تعداد برگ، طول شاخههای جانبی، وزن تر ساقه و ریشه، کلروفیل b و محتوای کاروتنوئید نداشتند. تیمار غلظت بالای سایکوسل (1000 میلیگرم در لیتر) موجب افزایش وزن تر برگ و کلروفیل aنسبت به شاهد شد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش سطوح خشکی موجب کاهش ارتفاع نهال، قطر ساقه، تعداد برگ، تعداد و طول شاخههای جانبی، طول ریشه، وزن تر برگ، وزن تر ساقه و ریشه، افزایش کلروفیل a، کلروفیل b و محتوای کاروتنوئید در هر دو رقم شد. از نظر صفات مورد مطالعه، رقم میشن نسبت به رقم ماری مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از سایکوسل میتواند برخی از اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در ارقام زیتون ماری و میشن را تعدیل کند.